त्यतिबेला मेराे तलब दिनकाे २ रूपैयाँ थियाे । हाम्राे बेला पढ्न जानु परकाे कुरा थियाे त्यसैले सानै देखि काम गर्न थालेकाे थिए । साथीहरूसँगै घरबाहिर काम गर्ने लहर मलाइ पनि लाग्याे र हुर्कदै जाँदा काम गर्न म भारतकाे कश्मिर पुगें । अझै धेरै पैसा कमाउने लाेभले अमृतसर अनि लुधियाना पनि पुगें । रफ्तारमा चलिरहेकाे मेराे जिवनमा २० वर्षकाे उमेरमा पुगेर लगाम लाग्याे, जब मैले विवाह गरें । विवाह पछि अाफ्नै घर कटहरीमा बस्न थालें ।
अहिले सबै छाेरीहरूकाे विहे भएकाे छ । जेठाे छाेरा प्लम्बर छ । कान्छाे छाेरा पुलिसमा काम गर्छ र अहिले इलाममा छ । नातीनातिनि स्कुल जान्छन् । कहिले काँही बिरामी पर्दाकाे कुरा अर्कै हाे बाँकी समय भने म मेरा सन्तान र जीवनबाट सन्तुष्ट नै छु ।
राम चन्द्र सिंह (जसलाइ हामीले अाफ्नाे बुहारीकाे शल्यक्रिया गराउनका लागि नाेबेल मेडिकल अस्पतालमा पुगेकाे समय भेट्याैं)
तस्विर तथा शब्द: विवेक चम्लागाँइ
अनुबाद: सराेज कार्की
