सागरको मोबाइलमा म्यासेज बज्यो , '' साथि पर्सिको बिहे भोलि नै आइज न है '' । सन्देशको बिहे लागिसकेको थियो सागरको मिल्ने साथि त्यसैले उसले भोलि नै आउन आग्रह गरेको थियो । भोलिपल्ट सागर बिहानै बेलबारी बाट रंगेली तिर लाग्छ, सन्देशको घर । बिहेको दिन जन्ती लेटांग प्रस्थान गर्छ ।
बेहुलाको छेउमा संगै उभिएको सागरको आँखा बेहुलीको हात समाई संगै साथमा निस्किरहेकी एक चम्किला आँखा, चकलेटी ओठ र मृग नयनी चाल भएकी बेहुलीकी साथिमा पुग्छ । नलागोस् पनि कसरि लाग्छ सोयम अप्सरा स्वर्ग बाट झरेकी हुन् ।
बेहुला बेहुली दुवैलाई खान खुवाउने समयमा दुवैजनाको भेट हुन्छ, परिचय हुन्छ । उनले हाँस्दै भन्छिन् मेरो नाम '' रक्षा'' । पन्चे बाजामा बेहुला बेहुली दुवै तर्फकाले नाचेर रमाइलो गर्छन् , सागर रक्षाले पनि साथमा नाचेर खुब रमाइलो गर्छन् । ५/७ जनाको टोलि भएर उनीहरु चिसांग खोला तर्फ घुम्नलाई निस्किन्छन् । त्यहाँ रहेको झुलुङ्गे पुलमा उनीहरुले तस्विर कैद गर्छन, रमाइलो गर्छन् । तर, सागर रक्षाको सुन्दरताले लठ्ठै मातिसकेको थियो , उसलाई लाग्छ उनि हाँस्दा सोयम चन्द्रमा हासिरहेछ , झन् ओठ माथि सानो टपक्क कालो कोठी, रक्षाको शुन्दरतालाई बेग्लै उचाइमा पुर्याएको थियो । यत्तिकैमा उनीहरु बिहे घर फर्किए , बेहुली पनि अन्मीइन, सागर र रक्षा पनि छुट्टीए ।
बिहे बाट फर्के पछि त्यो रातभर सागरलाई छटपटी भयो, उसले बारम्बार आफ्नो फेसबुकको नोटिफिकेसन हेरिराख्यो तर त्यो हेराइको कुनै उपलब्धि भैरहेको थिएन । रक्षाको अनुहार उसको आँखामा विम्बित भैरहेको थियो , निन्द्रा लागिरहेको थिएन । दिनहरू हप्तामा र हप्ताहरू महिनामा परिणत भए, तर रक्षा प्रति सागरको रुचि कहिल्यै कम भएन। उसले आफूलाई बारम्बार उनको बारेमा सोचिरहेको पाउँथ्यो ,सोचिरहेको हुन्थ्यो कि के रक्षाले कहिल्यै उसको अनुरोध स्वीकार गर्छिन् ?
एक रात, सागर निदाउन लागेका बेला, उसको फोनमा नोटिफिकेसनको घण्टी बज्यो। रक्षाले अन्ततः उसको फ्रेन्ड रिक्वेष्ट स्वीकार गरिन्, र उनले उसलाई सन्देश पठाइन्: "नमस्ते सागर जी, के तपाईं सन्चै हुनुहुन्छ?" उनको सन्देश पढ्दै गर्दा सागरको मुटुले धड्कन छोड़यो । उसले तुरुन्तै प्रतिक्रिया टाइप गरेर पठायो । लामो साश फेर्यो , आफैँलाई शान्त पार्ने प्रयास गर्यो उसको दिमाग उत्साहले भरिएको थियो।
उनीहरूको कुराकानी महिनौँसम्म चल्यो र उनीहरूको सम्बन्ध अझ बलियो हुँदै गयो। उनीहरूले आफ्ना विगत,हाँसो र सपनाहरू एकार्कामा साझा गरे, र सागरले आफूलाई दिनदिनै रक्षाको प्रेममा फसेको पायो। हप्तौँसम्म कुराकानी गरेपछि, उनीहरूले व्यक्तिगत रूपमा भेट्ने निर्णय गरे। सागर नर्भस थियो तर उनीहरूको अनलाइन सम्बन्ध वास्तविक जीवनको केमेस्ट्रीमा परिणत हुन्छ कि भनेर हेर्न उत्साहित थियो ।
केहि समय पश्चात् उनीहरुले इटहरीको संगीत चोकमा भेटे र चिन्तन चौतारीमा गए, जहाँ पाइनेपल जुस, त्यहाँको स्वादिष्ट म:म र वर्गर खाँदै मिठा मिठा कुराकानी गर्दै मस्त देखिए । रक्षाको सुन्दरता र आकर्षणबाट सागर अत्यन्तै मोहित थियो । उनीहरुले घण्टौंसम्म कुरा गरे, हाँसे र बेला बेला एकअर्कालाई ढ्याप पनि मारे जस्तै दुवैजनाले एकअर्कालाई वर्षौंदेखि चिनेका छन् ।
उनीहरूको अर्को गन्तव्य भाटभटेनी थियो, जहाँ उनीहरूले एकअर्काको लागि उपहार लिए। रक्षाको विचारशील इशाराले सागर प्रभावित भइरहेको थियो । उनीहरुले आइसक्रिम खाँदै एकअर्कामा आँखाको भावमा आफ्नो प्रेम दर्शाए, त्यो पलले सागर संगै रक्षा पनि उत्तिकै खुसी भइन्। उनीहरूले ओशन पार्क एण्ड रिसोर्टको भ्रमण गरे, जुन मनमोहक दृश्यहरू भएको शान्त गेटवे थियो। रिसोर्टमा टहल्दै गर्दा, उनीहरूले आफ्ना उपहारहरू आदानप्रदान गरे । सागरले रक्षा सँग गहिरो सम्बन्ध महशुष गर्यो ।
जब उनीहरू सँगै बसेर आफ्नो बाल्यकालको सम्झना गर्दै र विगतका कथाहरू सुनाउँदै थिए, रक्षा सागरको एउटा रमाइलो किस्सा सुनेर हाँस्न थालिन्। रक्षाका आँखा चम्किए, र उनको मुस्कानले सम्पूर्ण वातावरणलाई उज्यालो बनायो। सागरले रक्षा सँगै हाँस्न रोक्न सकेन, यो हल्काफुल्का क्षण सेयर गर्दा उनीहरूले गहिरो सम्बन्ध महशुष गरे।
त्यो क्षणमा, सागरले आफ्नो मुटु धड्किएको महशुष गर्यो, र रक्षासँगको बलियो सम्बन्धलाई अस्वीकार गर्न सकेन। उसले रक्षातिर फर्केर उनको हात समात्यो र भन्यो, "रक्षा , म तिमीलाई धेरै माया गर्छु। के तिमी मेरो बाँकी जीवनलाई रंगीन बनाउछ्यौ ?" रक्षाले आश्चर्य र स्नेहले उसलाई हेरिन्, र रक्षाको प्रतिक्रियाको प्रतीक्षा गर्दा सागरको मुटुले फेरी एकपटक धड्कन छोड़यो।
उनीहरूको प्रेमकथा दुई वर्षसम्म चल्यो, हाँसो, साहसिक कार्य र सम्झनाहरूले भरिएको। तर, उनीहरूको खुशी क्षणिक रह्यो। एक दिन, रक्षाको फोन बन्द भयो, र उनको फेसबुक एकाउन्ट पनि निष्क्रिय थियो। सागर सँग मौनता र अनिश्चितता बाहेक केही बाँकी रहेन। उसले रक्षालाई फोन गर्ने, सन्देश पठाउने प्रयास गर्यो ,तर त्यहाँ केवल शून्यता थियो।
सागरलाई आफ्नो साथि सन्देशको याद आयो जसको बिहेमा जन्ती जाँदा उनीहरु दुवैको भेट भएको थियो अर्थात सन्देशको बिहे सागर र रक्षाको प्रेमको एक माध्यम थियो । उसले सन्देशलाई सम्पर्क गर्यो , उसलाई आशा थियो कि सन्देश र भाउजुलाई रक्षा अचानक उसको जीवनबाट बेपत्ता भएको बारेमा केही जानकारी पक्कै छ भनेर । तर साथीको जवाफ ठिक उल्टो थियो ,उनीहरूलाई केहि थाहा छैन । सन्देश र भाउजुले यस बिषयमा छिट्टै के भइरहेको छ भनेर पत्ता लगाउने प्रयास गर्ने र उसलाई सम्पर्क गर्ने वाचा गरे।
दिनहरू बित्दै गए, र सागरको मन प्रश्नहरूले भरियो । अन्ततः, उसको साथीले उसलाई केही विनाशकारी खबर सुनाइदियो। रक्षाले अमेरिकामा बस्ने ग्रिन कार्ड होल्डर ३९ वर्षीय सुभाष नामको एक पुरुषसँग विवाह गरिसकेकी थिइन्। सागरको संसार उल्टो भयो, र उसले आघात, उदासी र विश्वासघातको मिश्रण महशुष गर्यो।
यो खबर पचाउन गाह्रो थियो । रक्षालाई यस्तो अप्रत्यासित र मुटुनै टुक्र्याउने निर्णय लिन के कुराले बाध्य पार्यो भनेर सागरले सोच्न पनि सकेन। के यो प्रेम सम्बन्ध थियो, वा उनीहरूको मिलनको पछाडि अन्य कारण थियो ? उमेरको उल्लेखनीय अन्तर र रक्षाले आफ्नो जीवन छोडेको तथ्यले उनको प्रेरणा र कल्याणको बारेमा प्रश्नहरू खडा गर्यो। सागरको क्षति र हृदयविदारक भावनाहरू अब रक्षाको भविष्यको चिन्तासँग गाँसिएका थिए। के उनी आफ्नो नयाँ जीवनमा खुसी हुनेछिन्, वा उनी आफ्नो निर्णयमा पछुताउनेछिन्? उनी विदेशमा, धेरै ठूलो व्यक्तिसँग भएको सोचले सागर झन् चिन्तामा डुब्दै गयो ।
- *ईश्वर रेग्मी, संयुक्त अरव इमिरेट्स*
( _यस कथामा देखाइएका पात्रहरू मात्र काल्पनिक हुन् कसैको जीवनमा मेल खान गएमा संयोग मात्र हुनेछ।_ )
