-शरद प्रधानाङ्ग
मुक्तक १
परेलीको आँसु पोखिएर नदी भएपछि
अवमूल्यन श्रमको मूल्य घटी भएपछि
जालझेल भुईमान्छेको जिन्दगीमा सधैं;
समयमा परिस्थिति हथकडी भएपछि।
मुक्तक २
आज आफैबाट विरानो भएछुँ तिमीलाई विदा गर्दा
आँसु पोखिएर भकानो भएछुँ तिमीलाई विदा गर्दा
संस्कार श्रृङ्गार हो पराईघर आफ्नै सम्झेर सजाउनु,
पीडा छातीमा अचानो भएछुँ तिमीलाई विदा गर्दा।
मुक्तक ३
चिसो मौसम जाडो याम शरीरले सधैं खोज्छ न्यानो
आउँदैछ वर्षात सकिएन टाल्न धुरीको चुहिने छानो
हिम्मत, आँट, हौसला के गर्नु रोजगार नै नभएपछि,
विहान त जसोतसो फेरी साँझमा कसरी टार्ने मानो।
मुक्तक ४
जीवनको यात्रामा खै कस्तो कस्तो बाध्यता आउँछ
बात्सल्य ममताको छहारी आमाको छातीमा छाउँछ
बाध्यता अनि परिस्थितिले बनाउँछ दुर्गा अनि काली,
जिम्मेवारी, हिम्मत, हौसलाले विजयको गीत गाउँछ।
विराटनगर-७