-अजिता प्रधान
परेली नयनका भिजाएर रोएँ
मुटुमा छ पीडा बीझाएर रोएँ
चङ्गा छुटे झैं छुट्यो जिन्दगानी
कतै दूर यो मन बिसाएर रोएँ
उ मेरो थियो कि भन इश्वर तेरो
म अन्योल भित्रै चिच्याएर रोएँ
छुट्दै गएछन् जीवनका चाहना
रहर आँसुमा नै सिध्याएर रोएँ
लाखौं प्रयत्न गरे उठेनौ ए प्यारा
आफैंलाई नजरमा गिराएर रोएँ
नियति र मेरो थियो खेलआखिर
म हारि उसैलाई जिताएर रोएँ।
