साहित्य संसार

-सुजा चापागाई देश लथालिङ्ग छ, भताभुङ्ग छ चित्त बुझाउने ठाउँ छैन काटमार, हिसां बलात्कार नभएको कुनै गाउँ छैन हेर्छन इतिहासका महान पुरुष माथिबाटै देशको स्थिती यस्तै छ हजुर हाम्रो देशको राजनितिक परिस्थिती कोही ठिक छैनन यो देशमा न जनता न नेता यस्तै छ हाल मेरो जन्मभुमीको कस्तो छ त्यता ? कहिले राजा आउ . . .

-मञ्जु घिमिरे 'दाहाल' मान्छेहरुले किन सोधेका होलान कस्तो लाग्यो जीवन भन्दै कसरी चल्दैछ यो भन्दै कसैले हार भन्दै सोध्ने कसैले जीत कसैले भार भन्ने कसैले उपाहार यो जिन्दगीलाई किन सोध्या होलान खै। वास्तवमा जीवन त आकारमा शून्य जस्तो मूल्यमा सबैभन्दा सस्तो जस्तो खेल खेलेपछि मैदान हारे जस्तो कस्तो कस्�. . .

-लक्ष्मी बस्नेत सचेत बनौं सबै पढ्न पठाऔ छोराछोरी दुबै बिद्यालय नजिकमा हुन्छन् पढ्न पठायो भने छोराछोरी दुबै समान चलाख बन्छन् शिक्षा हो ठूलो सम्पत्ति बिद्या हुन पर्यो खेती ज्ञान बुद्धि सप्रन्छ बिद्यालय गयो भने यस्तै बाली फल्दछ शिक्षा पाए संतानले भने आफ्नो भविष्य आफैं बनाउनेछन छोराछोरी�. . .

-शुद्ध लक्ष्मी श्रेष्ठ सधैं जुलुस सधैं धर्ना चक्काजाम ,बाटोमा भिड आवतजावतमा अवरोध सरकार निन्द्रामा प्रदर्शनकारी उत्तेजनामा कतै बम गोला बारुद पडकन्छ कतै अश्रुग्यास धुवाँ फाक्दै निस्किन्छ कतै दुर्घटना कतै हत्या र बलात्कार दाजुभाइ बिचमा झगडा युवा पलायन गाउँघर सुनसान शहर अस्तब्यस्त . . .

-माला बस्नेत शान्त थियो मेरो शहर अहिले मार्ने मर्ने लडाइँको खेल मैदान भयो डर लाग्दैछ अब देशको इतिहास कालो हुने भो किन नबुझेका हाम्रा नेताहरुले घर जलाएर कति दिन आगो ताप्न सकिन्छ र! भाडभैलो मच्चाउन सजिलो छ समाधान नभए के पो गर्न सकिन्छ र? अशान्त छ मेरो शहर कतै टायरको धुवाँमा डुबिरहेछ कतै अश्�. . .

-राजन प्रसाद न्यौपाने 'श्रीयम' देशको माटोभित्र रमाउनु पर्छ हराउनुपर्छ मेहनतको पसिनाले माटो भिजाउनु पर्छ बाँझो बारी खनी खोस्री गरेर मलजल हरियो बनाउनुछ फाँट उर्वर बनाएर माटो फलाउनु छ फसल सीप र सिर्जना गर्नुछ प्रयोग कृषि क्रान्ति नभए सम्म बन्दैन यो देश असल य्ही माटोमा छ हिरा मोति सुन एक भै ,�. . .

-ऋषि तिवारी 'आन्दोलनमा जाने कुरो चल्यो ।' ऊ, अनि ऊ साथी साथी थिए । व्यवस्था परिवर्तन गर्नुपर्छ भन्दै जिद्दी गर्न थाल्यो । आन्दोलन भनेसी, कृष्णको दिमाग तात्छ । उसलाई आन्दोलन मन पर्दैन। ऊ आफैँ विगत धेरै विगत व्यवस्था परिवर्तन गर्न आन्दोलनकारी भुमिकाको पनि पात्र थियो । व्यवस्था त परिवर्तन भए । अवस्था परिवर. . .

-अरुण खड्का देख्छु सुन्दर उनी परी जस्तै जादुगरको कुनै छडी जस्तै पक्षपाती भए सबै मान्छे पुत्र मान्छन् स्वयम् रुबी जस्तै फैलियो खुब सुगन्ध अत्तर झैँ भित्र मनमै छिर्यो तिमी जस्तै आँसु पिउँदै छु हर प्रहर रोई जिन्दगानी भयो दु:खी जस्तै राजधानी बन्यो सहर उनको देखियो खुद सहर उनी जस्तै. . .

-गीता पोखरेल नारी हुन् एक देवी र रचना त्यो सृष्टीको गर्ने उनी दया, माया अनि शहनशीलताको खानीमा पर्ने उनी पिडा लुकाएर मुस्कान छरिदिने अद्भूत कलाकार हुन् आकाशको जुन जत्तिकै दिन उज्याली घारकी उनी जुन हुन् । तर हुन्छ किन यी नारीहरुको हत्या र हिंसा धेरै ज्यानै गुमाउने अकालमा कति छन् भन्न सकिन्न बरै हिंस�. . .

-ऋषि तिवारी खोलापारीको गाउँ, गाउँ भएपनि अति नै रमाइलो ठाउँ । सबै मिलनसार मान्छे । त्यहाँका जमिन्दारपनि अति नै दयालु । आफ्ना नोकरचाकर प्रति पनि उस्तै स्नेह । तीनै जमिन्दारको नोकर काले बाँसुरी बजाउन पनि उत्तिकै माहिर थियो । उसले बाँसुरी बजाउने धुनको लागि निकै कलात्मक शैलीले अघि बढ्यो । ऊ बाँसुरी बजाउन �. . .

-शुद्धलक्ष्मी श्रेष्ठ उकुसमुकुस भएर सास अड्किन लागेको बेला जिन्दगीमा सुवास छर्न फूल बनेर संगीत बनेर गीत बनेर घाउमा लगाउने मल्हम बनेर अजम्बरी नाता जस्तै हृदयको कुनामा सजिएर मनको बगैंचामा फुलेर जीवनयात्राको कठिन अँध्यारो बाटोमा मैनबत्ति झैँ उज्यालो छर्न राम्रो गीतका मीठा शब्दहरुमा लय र भाका �. . .

-गीता अर्याल थला परे पनि रोगले शरीर शिथिल भए पनि यो मन नजिक भन्नेले दु:ख दिएर साथ नदिए पनि देहले सिर्जना कहिल्यै मरेन लेखिरहन मन लाग्यो बोलिरहन मन लाग्यो देश दुखेको कथा समाज भत्केको ब्यथा बेथितिको राजनीति सुसंस्कारयुक्त हाम्रो संस्कृति प्यारो लाग्छ साहित्य र सिर्जनाका सभा सम्मेलनहर. . .