सबेरै विराटनगरबाट करीव पांचवजे निस्किएको म भेडेटारका नागवेली घुम्ती चढ्दै र ओर्लदै विहान करीव साढे सात वजे तमोर पुगें । अशुभ समाचारले पिरल्लिएको भारी मन परिचित दृश्यावली सहितको यो यात्राले अलि चंगा भएको भान भैरहेको थियो । फलाम जस्ता हाम्रा वीर नेपाली पुर्खाले बेलायती सेनामा भर्ती भएर विश्वयुद्धमा . . .
वी.पी कोइराला स्वास्थ्य विज्ञान प्रतिष्ठान अन्तर्गत परिक्रमा विद्यार्थी परिवारले आयोजना गरेको साहित्यिक कार्यक्रम ‘काव्यक्रमा’ सम्पन्न भएको छ । साउन ७ गते देखि सुरू भएको उक्त कार्यक्रममा देशभरका मेडिकल कलेजमा स्नातक तहमा अध्ययनरत तथा अन्य देशमा चिकित्साशास्त्र पढिरहेका नेपाली विद्यार्थीहरूको . . .
रमेशसंग अव पैसाको नाममा त्यही एउटा हजारको नोट वचेको थियो । जागिर दिने स्कुल र कलेजमालिकको वेतलवी घरविदा दिने निर्णयसंगै लागेको खडेरीले उसको घर चलाउने पैसाको मुल सुकेको छ आजकाल । त्यसले गर्दा उसका घरका मुस्कानका विरुवाहरु मुर्झाएका छन । वैकका खाताहरुवाट झिक्नमिल्नेजति टाकनटुकन पैसा झिकेर दिउंसो घ. . .
बगंलादेशको सिलेटमा डाक्टर अध्ययन गरिरहेकी नेपाली बिधार्थी कृपा मर्हजनको कविता सहितको भिडियो यूट्यूबमा परिक्रमा स्टुडेन्ट्स फेमीली नामको अकाउण्टवाट लाइभ गरियो । आउट फ्रम द एश आई विल बि बर्न अर्थात म भुलोहरुबाट फेरि जन्मनेछु, केडिकल शास्त्र अध्यनार्थ बिदेश पुगेकी कृपाको यस कविताले साहित्यको कुनै श. . .
बस्ती भित्र लेपनधारिको सौगात नै छ बेग्लै रिति थिति चलनमा पनि फुर्ति नै छ अलग्गै ।। साहासी भै मह काडनेले चाटी हात्त उसैको आंखा छली चाजो मिलाउने धन्य पात्र सबैको ।। दौडनेको परिबेश बिच धावक नै बिजेता तालि उस्तै रमितेहरूको हौसलाले उदेक ।। आसेहरू भर अभरको भोजमा भई मख्ख लर्को नित्य घर आंगनमा प्रसंसाले ध. . .
विराटनगर । साहित्य क्षेत्रमा आउने अधिकांश मानिसहरु कलम चलाएर नाम कमाउने उद्देश्यले आउने गर्छन् । तर, साहित्यकार सरिता तुलाधर घरको बन्द चार दिवालबाट बाहिर निस्केर केहि गर्ने सोचले साहित्य क्षेत्रमा आइपुगिन् । सरल शब्दका सुन्दर कविता, गजल तथा गीत रचना प्रस्तुत गर्ने गर्छिन् तुलाधर । वि.सं. २०२२ साल पुस. . .
धन्न सरकारी केम्पस पढिएच आजैबाट एउटो ढुङ्गो उठाम्नी हो एउदुटा झ्याल कुर्सी फुटाम्नी हो गोली हान्नी हो, कुर्सी तान्नी हो कमिसनको खेल खेल्नी हो मन्त्रीसंग मिल्नी हो सरकारको पैसो निल्नी हो किन जान परो र बिदेशारु नेता, नसके नेताको साथी हुनी त्येसासी त मलाई कोल्ले छुनीरु रिस उठाउनीलाई एसिड छ्याप्नी हो . . .
नानि भारद्वज अति हुँदा खति हुने साक्षि साउने झरी त्यै झरिले बगाउँदा काली भुण्टी मरी कतै आयो ठूलै बाढी कतै आयो पहिरो अङ्खोराले घोप्ट्याए झैं पानीको छ ओइरो। बाटाघाटा खण्ड पनि आवत जावत बन्द पहाडबाट पहिरो खस्दा यात्रु पर्छन् फन्द भिरपाखा पहिरो खस्दा जोखिमपूर्ण छन् बस्ति हाम्रा सबैतिर खहरेले खाछन. . .
कविता–विमार भुवन कुमार वाग्ले न धामी लाउनु, न अस्पताल धाउनु न पिसिआर गर्नु खै के भा छ मलाई आजकाल रातभरि परेली जोडिदैन, छाती ढक्क फुल्छ । मध्यरातमा चिच्याएर रूनमनलाग्छ । ** चालिसे आंखाले वरिपरि ओईलाएका अनुहार हेर्छु खाना वेच्ने भोका मान्छेहरू गन्तव्य हराएका गाडी मालिकहरु तलव नपाएका क्यासियरहरुको. . .
शासक र भगवान–मीनकुमार नवोदित दुःख र आपत पर्दा म भगवानलाई सम्झन्छु बा–आमालाई सम्झन्छु तर, किन सम्झिन्न शासकलाई ? आफ्नै अगाडिबाट दिनहुँ ओहोरदोहोर गरिरहने शासकभन्दा कहिल्यै नभेटेको भगवान यतिविघ्न प्यारो किन लाग्छ मलाई ? कहिंकतै देख्या छैन आजसम्म– भगवानविरुद्ध सडकमा निस्केको जुलुस सुन्या छैन भग. . .
ह्याप्पी बर्थ डे डियर मेनी मेनी ह्याप्पी रिटर्न्स अफ दि डे मे लर्ड शिव सावर व्लेसिङ्स ओभर यु, तिमी ती नाजुक वेलुनहरूमा आशाको हावा फूक, दिमागका क्लेश कागजको चुच्चे टोपीले छोप, डढेलो लगाउने ठिक्क परेका मैनवत्तीहरु निभाउ भाग्यको दौडले तिम्रा भागमा पारेको तिम्रो खुशीको केकको थुप्रो काटेर वांड । म पनि त. . .
घाँटीमा तरबार झुड्याएर शताब्दीको ढोकामा ठिङ्ग उभिएको छ समय । मौसमबाट बलात्कृत भएको छ फूल काँडाको टुप्पोमा उभिएर रातले गरिरहेछ जीवनको अन्तिम भाषण बादलको जुत्ता लगाएर विश्वयात्रामा निस्किएको छ बतास । हुरीको ढाडमा चढेर सत्ताको भर्याङ चढिरहेछ आँधी शीतसँग चिप्लेटी खेल्दै घामले गाइरहेछ आतंकको गीत. . .
