साहित्य संसार

तिम्रो मौनतामा म छुट्टै चमकिलो आनंद भेटदछु एउटा यस्तो शान्ति जुन ताराले भरिएको रात भन्दा चम्किलो छ औशीको रात पछिको सुर्योदय भन्दा गहकिलो छ तिम्रो स्वासप्रश्वास मात्रै सायद कृष्णको मुरलीको धुन हो म भित्र गुन्जने एक दिव्य भजन सायद एक शान्त संगित तिम्रो मौनता एक स्वर-संगतिको प्रेम हो सायद कोशी नदि भ�. . .

काख रित्तिएको साँझदेखि साथ बिर्सन नसकेको दिनसम्म एउटा आस शिखर झैँ उभिएको उहि हजुरको प्रेमसँग बाँचेको छ । सात टेक्दै थिए, जन्मक‍‍ो साथ टुटेको भार थपियो आँट बोकेको प्रेमले साहस त थपिरहयो । जीवन त आफ्नै हो प्रकृतिको ग‍ोरेटोमा चलिरहेछ जिन्दगी मुस्कुराउन सिकाएको संस्कारले समीक्षक बनाईदियो दैनिकी । . . .

साउण्ड प्रुफ कोठा जस्त यो मन निस्किदैन आवाज, सुन्दैन कसैले तर ठुला ठुला स्वरमा चिच्याउछन् भावना । छ उनलाई छिर्न यो कोठा सुन्नु छ आवाज सबै तर सिलाइएकोझैँ आवाजका द्वार निस्किदैनन् कैदी शब्द । समाएझैँ टन्सिल समायो शब्द घाँटिले अनि यो द्वारभित्रको जिब्रो मुखका भित्तामा ठोकिदैनन्, जस्तो शब्द बक्न लाट. . .

कलिलो मुना झैँ थियो भर्खरै टुसाउदै खै आयो कहाँबाट बन्न नपाउँदै फुल त्यो टुसा उखेलिदियो निमिट्यान्न पारी जरैबाट नाँगो आँखा, छिचोल्दै बाहिरी वस्त्र निर्वाद लुकेका प्रत्येक अंगहरुमा पुगेछ लुट्न गिद्धलेझैँ त्यही गिद्धे नजरमा सन्ठझैँ खोज्दाखोज्दै पवित्रता भएछु सिनो अहँ ! पत्तो पाइन । हो, त्यही दिन�. . .

गाबिएका मेरो कलिला रहरहरु अनि पालुवा सपनाहरु आज जनयुद्धको नामले कहलिदा - अस्थिर आयम मनको चिच्याहटले म भित्रको 'म' लाई च्वाँस घोचिरहन्छ ! त्यो एक समय हरेक दिन आखा उघ्रने बित्तिकै समचारहरुमा लम्पसार लासहरु निर्दोष आम आशहरु रगताम्य आहालको पोखरीहरुमा तैरिन खोजिरहेका हुन्थे ! बस म चुपचाप नियाल्नु . . .

भीडमा एक्लै, चुरोट हातमा, उसको सुन्दरता भोग गर्ने हेतुले धुँवाले उत्तेजना बोकेर उसलाई घेरिरहेको उनी बरबाउदै थिइन्, राति जीवन्त हुने प्रेमको बजारमा । चुरोट फुकेको मुखले उसको सुन्दरता खरिद गर्न रेट लगायो, एक रात । त्यही एकरातका लागि यौनका रंग खरिद गरेर प्यासको रंगोली बनाए अनि, रंगहीन अलपत्र परेका. . .

१ ।। बुझ्न खोज्यौ मेरो कहानी, खै के बताउँ? रोएरै सुक्यो आँखामा पानी, खै के बताउँ? हजारौँको भिडमा पनि आफू एक्लो हुन्छु, यस्तै रहेछ क्यारे जिन्दगानी, खै के बताउँ? उसैको पिरले ज्यान सुकेर लौरी झैँ भयो, नफक्रिदै ओइलायो जवानी, खै के बताउँ? हिजो~आज चारैतिर अध्यारो मात्र देख्छु, बन्छु भन्थी आँखाको नानी , खै के ब. . .

He returned back the school where he had finished schooling till grade 10, after almost 12 years. In between these 12 years, He visited school only twice once to get my certificates of schooling, and another time when his my writings were rejected by literary journals seeking to learn grammer and composition from both Nepali and English teacher who had taught him. and those teachers had seen his phases of schooling till adolescence as a good student as a talented student as an excellent student then as a ruined student who got involved in company of bad guys and academically weak students being a victim of adolescence and the changes seen during the adolescence. It is true that he had explained adolescence to other friends and changes seen during adolescence It. . .

चर्चित लेखक, बरिष्ठ पत्रकार भवानी बरालले आफ्नो पत्रकारिताको शुरुवात आफंै सम्पादक भएर प्रकाशन गरेको विजयपुर साप्ताहिकबाट हो भन्ने कुरा यता पूर्वाञ्चल (प्रदेश १) तिर साहित्य तथा पत्रकारितामा रुची राख्ने जो कोहीलाइ थाहा भएकै कुरा हो । प्रगतिशील साहित्य तथा अन्य विधामा पनि निरन्तर लेख रचना लेख्न रुचाउन�. . .

सुजता लिम्बू साँझले छोपेको विराटनगरमा सज्जित एउटा क्याफे मधुर संगीतको धुनले डम्म अघाएको थियो । कालो फराकिलो कोठालाई चारैतिर विजुलीको प्रकाश र हातले कुँदिएको चित्रहरुले कृत्रिम सुन्दरता दिने निरन्तर प्रयास गर्दै थियो । त्यो एउटा कोठा भित्र अनेकन चित्रहरु देख्न सकिन्थ्यो । हो त्यही कोठा भित्र देखिए. . .

बिहानी आकाश हेर्छु, हिमाल माथी आएका बादलहरू हेर्छु त्यो न्यानो घामलाई स्पर्श गर्छु दिउँसो न्यानो घाममा घोत्लिन्छु हावासङ्ग बहन्छु (हावासङ्ग बहु भन्छु गीत फ्याट्ट सम्झिन्छु।) साँझमा गोधुलीको रङ्गसङ्गै रङ्गिन्छु च्याको साथमा अप्नतब अनुभूति गर्छु रात्री प्रहरमा जुन च्याउँछु म साँच्चै भेटिने संस. . .

काठमाडौँ । पाकिस्तान एकेडमी अफ लेटर्स, इस्लामाबादले पाकिस्तानको राष्ट्र भाषा उर्दुमा ‘नेपालकी आवाज’ नाममा मूर्धन्य नेपाली साहित्यकारहरूका प्रतिनिधि कविताको अनुवाद सङ्ग्रह प्रकाशन गरेको छ । सङ्ग्रहमा धरणीधर कोइराला–नेपाल, महानन्द सापकोटा–अब, लेखनाथ पौड्याल– पिँजराको सुगा, गोपालप्रसाद रिमाल–आ�. . .