साहित्य संसार

गर्मी (कबिता) -अर्जुन ढुंगाना

स्वभक्षणको हक  – सुमन पोखरेल

“तिम्रो अनुहार सम्झी जून हेर्दै टोलाई रहेछु”- परिवर्तन ढकाल

तिम्रो अनुहार सम्झी जून हेर्दै टोलाई रहेछु केही झण तिमी नहुदा आफै छटपटाइरहेछु ~ कहिले काही गुलाफ छुदा झस्किन्छु म तिम्रो कोमल स्पर्शको अभाव महसुस गरिरहेछु ~ एकान्त वनमा कोइलीले मलाई नै बोलाको लाग्छ धेरै दिन देखि मायालुको स्वरको प्रतिक्षामा रहिरहेछु ~ जोडी चखेवा आगँनमा देख्दा डाहा लाग्छ मलाई देउर�. . .


“कुल्ङगार छोरा छोरी नजन्माउ आमा” (गजल)

- परिवर्तन ढकाल कुल्ङगार छोरा छोरी नजन्माउ आमा कुसन्तान भए गर्भमै तुहाउ आमा ~ तिमीलाई असङ्ख्य सन्तान चाहिदैन तिम्रो ख्याल गर्ने एक चाहिन्छ आमा ~ कुपात्रमा परेको एकले मास्छन सारालाई सुपुत्रले हसाइरहन्छन तिमीलाई आमा ~ तिमी रोएको यो आखाँले हेर्न सक्दैन ति ओठमा मुस्कान ल्याउनेको खाचो छ आमा ~ सकिद�. . .


“उनी र गोली” -कृती अधिकारी

तिमी वर्षाको गजगजे हिलो छि: भन्दै रिसाउँछौ त्यो मेघसँग उनी बर्षाको रिमझिमे मौसम रमाएर उड्छ मन उनको वेगसँग तिमी व्यस्तताको चक्रव्युहमा फसेको हो आँधीसँग जुझेको व्यस्ततामै अल्झिन्थ्यौ त्यसैले कोही साथी चहिएनन् उनी पनि व्यस्तताले थाकेकी मिहेनतले नै सफल भएकी व्स्ततामा एक्लिन्थिन् त्यसैले तिमी स. . .


आमाका नाममा किन नागरिकता  दिंदैनौ जन्तरे ?

----------------------------- हिजो, तिम्रो मरेको लाससँग जोडेर जिंउदै चितामा पोलेका हौ। फेरि, तिम्रै मृत्युको कारणसँग जोडेर नारीको शृङगार खोलेका हौ।मुन्डन गरेका हौ। सम्झ, एक पुरुषका बहु पत्नी तर एउटी बालविधवाले एक्लो कष्टकर जीवन बिताएको हो,तिम्रो समाजमा। एउटी नारीलाई बोक्सी,डायनी,बेश्या जस्ता नाम दिएर चरित्र हत्या ग�. . .


फेसन र फाट्नु(लघुकथा)

  - कृष्ण वस्ती शहरमा पढ्न गएकी छोरी लामो सामयपछि आज आउने कुराले सबै खुसी भएपनि आमा विशेष खुसी छन्।छोरीलाई कतिबेला देखूँजस्तो छटपटीले समय बितिरहेको छैन भने पाकउने ख्वाउने परिकारको घरमा अभाव भएजस्तो लागिरहेको थियो।सायद सबैका आमा वा सबै आमा यस्तै हुन्छन्।गाडीबाट ओर्लिएर पनि दुई घन्टा हिंडेपछिमात�. . .


फट्याङ्ग्राको बुद्धि र बल(लघुकथा)

- कृष्ण वस्ती ------------------------ खरायो र सिंहको कथा पढेपछि जोसँग बुद्धि छ त्यसले जस्तोसुकै शरीरको बलियोलाई पनि ठीक लगाउँछ भन्ने ज्ञान पाएको फट्याङग्रोले आफूलाई नकै बुद्धिमान् र बलबान पनि ठान्न थाल्यो ।रूख, कदापि हिंड्न सक्दैन तर ऊ हिंड्छ।सिंहलाई मार्ने खरायो रूखमा चढ्न सक्दैन ऊ सक्छ।ऊमाथि ढुङ्गा चढ्ने हिम्म�. . .


चरा र चरी

तिमि चरी म चरा सँगै उडौंला देखिने सारा आकाश मायाको त्यान्द्रो जोडेर, खोजेर बनाँउला कुनै हाँगामा हाम्रो गुँड जहाँ,तिमि मलाई कुर्नु, म दाना खोजेर ल्याउनेछु हाम्रा बचेरालाई उड्न सिकाउँदा तिमि म त्यहि गुँडबाट तिमिलाई चियाँउनेछु तिमि थकित भई फिरेपछि तिम्लाई गाढा अँगालोमा भिर्नेछु र भन्नेछु, प्�. . .


“घरबाट ननिकाल ,तिम्रो पाउ छुन्छौ हामी” -शर्मिला अधिकारी

~~~~~~गजल~~~~~~ घरबाट ननिकाल ,तिम्रो पाउ छुन्छौ हामी बास देउ छोरा बिन्ती,तिम्रै नोकर हुन्छौ हामी !! दिएहुन्छ बासी खाना,बाँडीचुडी खान्छौ दुवै दुख्न पुगे मन मुटु,आँशुहरु थुन्छौ हामी !! बोल्ने छैनौ कैले केही,लाउ वचन् जति पनि आश्रय नै छोराछोरी,तिम्रै कुरा सुन्छौ हामी !! कुल्ची हिंड हाम्रो आशा, बोझ भनि मातापिता. . .


कुवाको भ्यागुतो !

  बालक: गुरु, हिन्दि फिल्म शोले का डाका र हाम्रा पत्रकार काकाहरु बारे हजुरको धारणा के छ ? गुरु: खै आफु त परियो कूवाको भ्यागुतो , के पो भन्नु र ? बालक:: हैन , बजारमा चाहिं हल्ला छ , दुवै नक्कली रे ! गुरु: नक्कली रे ? कसरि नि ? बालक: ति शोलेका डाका पनि सबै नक्कली रे , अभिनेता हरुले डाकाको रोल खेलेका रे ! त्यसरी नै , यी पत्. . .


मलाई तिमी नहुनुभन्दा हुनु ठिक रहेछ (कविता) -सुरज सुवेदी

महशुस गर्दैछु नहुनुभन्दा हुनु ठिक रहेछ अझै थपुँ? मलाई तिमि नहुनुभन्दा हुनु ठिक रहेछ । म खुशी हुँदोरहेछु, रमाउदो रहेछु हरेक गानाले कुत्कुति लगाएझै लागेर नाच्दो पनि रहेछु हावा चलेपछि जसरि हल्लिन्छ रूख त्यसरिनै । तिमि त हावा पो रहेछौ । म थाहा पाउदो रहेछु छातीभित्र सानोसानो भुकम्प गएको , वाढि आएको, र आ�. . .


बस न. ७५६ – पुरुषोत्तम भण्डारी

  आजको शिर्षक अलिक बेग्लै खालको छानेको छु ! यो कुनै एक प्राइभेट स्कुलको बसको नम्बर हो तर कुन स्कुलको को हो भन्ने बारेमा चाहिं म केहि जान्दिन ! एकदिन को कुरो हो , हालसालै है , महा-भुकम्प पछिकै कुरो हो ! म एउटा प्राइभेट गाडीमा परिवारका केहि सदस्य संगै इटहरी तर्फ जाँदै थिएँ ! अचानक यो बसले हामीलाई उछिनेर अघि लाग. . .


“कम्जोर मुटु” – कबिता काफ्ले

  मुटु दह्रो  भयो भने, मान्छे  दह्रो हुन्छ भन्छन्। मुटु कम्जोर हुने मान्छे, एक्लै एक्लै रुन्छ भन्छन्। समाजका सर्पहरु, यही मुटुमा विष छर्छन्। राज नेता अभिनेता, ब्यापारीले खेती गर्छन्। कहीले काही यही मुटुलाई, आफ्नै मनको तीर लाग्छ। सधैँ बाच्न जन्मे जस्तो, मर्छुभन्ने पीर लाग्छ। कहीले काही यो मुटुन. . .