सम्पूर्ण समाचार

-विनोद विवश सत्य कुरा सत्य हुन्न ?आँखाले देखेर पनि तिमी बाँच्नुपर्छ टाउकोले धर्ती टेकेर पनि बिर्सनेलाई भुल्न गाह्रो रहेछ जिन्दगीमा नरौं भन्छु रुन्छन् आँखा तिमी सम्झेर पनि निधि खोजी कति कति गर्लान् यो समाजले बाँची रहेछन् मान्छे भित्र भित्र मरेर पनि मान्छेको स्वाभाब नै यस्तो डाहा गर्नै तम्सिने �. . .

-दिपक कटुवाल थाकेको हैन बस थकान मेटदै छु एक घुट्की प्यास मेटाउन जिउँदै छु देख्नेले त यहाँ सधै हासी खुशी नै देख्छन उसकै लागि मेहनतको श्रम पसिनामा साट्दै छु सपना ठुला होलान सबैको महलमा रमाउने खै किन हो म त आफ्नै झुपडीलाइ सिङ्गार्दै छु आँसु सगै लतपतिएका छन विश्वासघातहरु तर पनि खुशी भएर जिउने हिम्मत बट. . .

-टिङ्कु भट्टराई नगद तान्ने सातै `अ´ को चिनारी यो पाको इलाम मेहेनत र लगनशीलले अर्गानिक भै आको इलाम जता हेर्नुस् त्यतै राम्रो हरियाली सदाबहार हरेक श्रष्ठा, सर्जकले गीत गजलमा गाको इलाम देवास्थल, पोखरी र झरनाको शीतलतामा फिक्कल पुगी ललिपप र चाम्रो छुर्पी खाको इलाम सबै जात जाति धर्म ,संस्कृतिले भरिपूर्ण. . .

-केशव रिजाल आमा आफैंभित्रको एउटा ग्रन्थि जसले उत्पादन गर्दो रहेछ आवरणदेखि आत्मासम्म सररर सिंच्ने अमृत रस अविरल ! उर्जा, ओज, शक्ति, कान्ति, सुरक्षा, स्नेह, प्रत्येक पल उत्सव झैं अपार खुसी, स्वर्गीय आनन्द आदि के के हो के के ? र सम्पूर्ण जीवन रसहरू कलकल शितल झरना जस्तै! अचानक यो ग्रन्थि हराउदो रहे. . .

- पार्वती अधिकारी पारु खुशी कम ज्यादा गम भएर मात्रै यो जीन्दगी छ मलम भएर मात्रै दुख्दैन यो मन पत्थर मानिसक्थें मुस्कानमा अझै दम भएर मात्रै हजार छ लाख दिने भेटिन्छ कति छ औकात अनुपम भएर मात्रै रमाउने बाटो अनेक लोभ्याउने आमा ! संस्कारी कदम भएर मात्रै जवानीले अन्धो बनायो अमिरलाई गुम्यो स्वाभिमा�. . .

-अरूण खड्का छौँ सुन्दरी अचाक्ली दामी पियारी, गाउँशहरमा छौअति नामि पियारी। सपनीमा बर्बराउने बनायौ तिमीले, त्यो जवानीको रापले डामी पियारी। बेचैनीले पोलिरा`छ जलेर यो मुट, सुम्सुम्याइदेउ स्नेहले छामी पियारी। चंचल बनी भवँराझैं बागमा नडुल्नु, दुनियाँ छ हेर साहृै हरामी पियारी। अग्नी साँक्षी राखी हे�. . .

- कान्ता भट्टराई दिन बेग्लै थियो हामी भेट्दा रात बेग्लै थियो आँखा जुदाई लाजाउँदा को बात बेग्लै थियो रोकिन्छ झैं भयो धड्कन हर्षित भएर मन त्यो एकान्तमा जवानीको मात बेग्लै थियो धोकेवाज मरे हुन्थ्यो भन्छौ अरे अचेल तिमी रुँदा नरोउ भन्दै आँशु पुछ्ने हात बेग्लै थियो सातै जुनी तिम्रो भनी गरिएको वाचा कसम व. . .

-प्रकृति देवकोटा (स्नेही) सकेसम्म यहि प्रगती गर्नु है बनी देशकै छायाँ गए पनि अन्त राखे है आफ्नो मनमा देशको माया यहीँको हो म नभन्नु है हिँड्दा विदेशी चिल्लो बाटोमा प्रगती गर्न यो देशको जन्मेका हौँ नेपाली माटोमा बोल्न जानेनी अनेक भाषा नबिर्से है नेपाली बोली भन्दै गर्नु है उखान टुक्का लोप हुन नदिन भोलि. . .

-कमला पौडेल एउटा रामपुर भन्ने गाउँमा अभिनास नाम गरेको किसानको परिवार बस्ने गर्दथे। उनको परिवारमा उनकी श्रीमती सृष्टि र दुई छोरीहरु रिमा र मनिसा थिए । अभिनासको दुई दाजुहरु पनि थिए तर उनीहरु पहिले नै छुट्टीएर बसेका थिए। तीन दाजुभाई मध्य अभिनासको परिवारको आर्थिकस्थिति निकै कमजोर थियो। उनले दिनभरी अर्क�. . .

- शरद प्रधानाङ्ग फेरी आउँछ नयाँ विहानी अँध्यारो कालो रातभित्र हराएपनि आत्तिनु पर्दैन कसैले यहाँ कठिन उकाली ओराली आएपनि कहिले उतार कहिले चढाव आईरहन्छ जिन्दगीको यात्रामा सुख अनि दुखको संयोजन जिन्दगीमा हरपल मात्रा मात्रामा गहिराईमा भेटिन्छ मोतीहरू हिम्मत एकाग्रताले खोज्न सके सफल हुन्छ संघर्ष प�. . .

-ऋषि तिवारी एकाएक उही हाम्रो छिमेकी हरिया रिक्सा ठेलामा तरकारी लिदै बाटोमा हिड्दै थियो । म भने मर्निङवाकको सेरोफेरो सकेर घर फिर्ती हुदै थिएँ । घर नजिक नजिक पुग्नै लाग्दा हरिया तराजुमा तरकारी जोख्दै थियो । त्यहां अरु छिमेकीहरु पनि थिए । मास्क लगाएर दुरी कायम गर्दै तरकारी खरिद गर्दै थिए । म पनि हरिया छेऊ . . .

- पुष्पा बोगटी जीवन, मरेको एउटा यथार्थ हो माइलीको जहाँ मर्नुको उपाय धेरै थियो र बाच्नुको अर्थ केही थिएन त्यस्तो पहरामा पनि चट्याङ परेको बेला बा र आमाको सपना छोरीको घर बन्नु थियो। तर अपसोच ! मरेका मान्छेहरूको चिहानको घर छ। तर जिउदी माइलीको जीवनमा एउटा घर भत्किएको थियो। माइतीको गरिबीको लान्छना लाग�. . .