जिवन ? जन्म, शुन्य सम्भावना माथिको जित आमाको पुरानो सारि को टटुक्राबाट, एकै साथ रुवाइ,हेराइ,अनि श्वासप्रस्वास सुरु यसरि नै हुन्छ कहिले कोक्रो कहिले छाति घुडाँ,भित्ता र कसैको औँलामा ताते ताते सँगै तत्पर, नवौ दिनको पहिचान जोगाउन शिशुबाट बालक किहि भन्दा किन कम छ उ ?? सपना देख्छ, शर्त निर्धण गर्छ आफै स. . .
-झ्याउरे छ्न्द- अभावले दूर देशको सहरमा फसें भाग्य पनि कस्तो खोटो कहरमा फसें विदेशमा ठूलो जागिर खाने सुर थियो पाएँ काम माटो खन्न नहरमा फसें गोरी एक वैँशे ढोइ नखरामा उत्री लौन म त नखाएको जहरमा फसें कुरा झिकी फूल पार्छे बोल्न पनि दिन्न जे जे भन्छे मानी उस्कै ठहरमा फसें आफ्नै देश फिरुँ भन्दा कहाँँ उस्�. . .
बालक: गुरु, एउटा कुरो बुझिन , बताइदिनुन ! गुरु: के कुरो , बालक ? बालक: अचेलभरि ,हिन्दु धर्म चाहियो भन्दै सडक आन्दोलन गर्दैछन नि , त्यो राम्रो कि नराम्रो ? गुरु: राम्रो कि नराम्रो ??? एकै शब्दमा भन्दा पनि हुने हो तर म त्यसरी भन्दिन , अलिक बिस्तृतरुपमा भन्छु है त , हुन्छ ? बालक: हुन्छ , गुरु ! बरु अलिक सरल भाषामा भन्दि. . .
होम सुवेदी विराटनगरको मध्य गर्मीमा मध्य दिनमा मैले बसबाट ओर्लनासाथ यसो बजारतिर हेरें । पर पर तिर एकदुई मान्छेहरु मात्र यसो छाता ओढेर हिंडेका देखिन्थे । बजार सुनसान थियो । पानपसलहरु पनि बन्द थिए । एक दुई ओटा रिक्सावालाहरु पर पर रुखका फेदमा रिक्सा अड्याएर छायामा शीतल तापेर बसेका जस्ता देखिन्थे । " मधुमा. . .
सगरमाथा प्रशिद्घ बिश्वभरको यै देशमा पर्दछ । बिहानीपख सूर्यको किरणले मोति यहि छर्दछ । नेपाली बिर हुन् जस्ले त पहिले टेकेर पाईला त्यहा । झण्डा नेपालको गरेर फरफर् आश्चार्य भो बिश्वमा ।। १ गौतम् बुद्ध पनि त जन्मेथे यहा बनेर शान्ति दुत । सिता भृकुटी भनेर अहिले गर्छौ निकै तारीफ । शान्ति क्षेत्र होओस् भ. . .
उसले सोच्यो, मलाई सवैभन्दा वढि जीवन सिकाउने दुई गुरूहरू चिन्न पाए हुन्थ्यो । आँखा चिम्लियो धेरैवेर संझियो धेरै धेरै गुरूहरू । आँखा खोल्दा ढुंगा र सानो रूख उसको नजिकै थिए । त्यहि ढुंगा जसमा उ पटक पटक ठोक्किएको थियो र त्यहि सानो रूख जसलाई हरेक पटक ठोक्किएर धर्खरिँदा उसले समातेको थियो ।. . .
तात्यो बिराटनगरै परदैन पानी जाँदो छ रात अनिदो सपना खरानी बढ्दो छ उष्ण हदनै जल प्यूनु ज्यास्ती बग्दो छ देह भरिनै पसिना छ खानी रन्क्यो घरै र सडकै थपिदो छ ज्वाला बस्त्रै हटाउँ कि कसो, कि त चर्म तानी पूर्वे वतास पनि लौ जब हुन्छ ठप्प अत्तालिदै सकसले अनि रुन्छ नानी नेपालको छ विजुली भरको त छैन जाँदो छ न. . .
गर्मी सहिदिएर तिमी समिप हुँदाकाे गर्मी अाफूँ अाफैमा पग्लिन सकूँ रापिलाे ताताेपनकाे बदला त्याे मुटुमा मायाकाे शितल चुम्बन डाम्न सकूँ र सर्माउदै वास्पिक्रित हाेऊँ। प्रिय तिम्राे याैवनकाे बिरूद्दमा कुनै जाहेरी बाेल्नु छैन ।. . .
तिम्रो शहरको नामुद चौकको बीचमा ठिङ्ग उभिएर नाङ्गिन मन छ मलाई तिमीहरुले तोकिदिएको लाज छोपेका तिम्रै अनुशासनका लुगाहरू च्यातेर वेस्सरी चिच्याउँदै भन्न मन छ; "हेर...म भर्खरै मान्छे भएको छु ।" तिमीहरूले भरिदिएका डर कोरिदिएका सिमाना उभ्याईदिएका पर्खाल रोपिदिएका स्वार्थ र तोकिदिएका मर्यादाले मलाई �. . .
म आफ्नो मुटु झिकेर स-साना टुक्रामा विभक्त गर्छु अनि आफ्नै रक्तिसँग मिसाएर रक्सीसँग खान्छु, आँशु र पसिनाको । खाऊँ खाऊँ लागेन, तिमीलाई सुन्दाखेरी ? आऊ, सँगै बसेर खाऊँ मेरा आँखा निकालेर गुच्चा खेलौँला, वा तिमी भन्छौ भने, टेनिस खेलौँला, यी हातहरूको ब्याट बनाएर । कुन टेनिस खेल्�. . .
तिम्रो अनुहार सम्झी जून हेर्दै टोलाई रहेछु केही झण तिमी नहुदा आफै छटपटाइरहेछु ~ कहिले काही गुलाफ छुदा झस्किन्छु म तिम्रो कोमल स्पर्शको अभाव महसुस गरिरहेछु ~ एकान्त वनमा कोइलीले मलाई नै बोलाको लाग्छ धेरै दिन देखि मायालुको स्वरको प्रतिक्षामा रहिरहेछु ~ जोडी चखेवा आगँनमा देख्दा डाहा लाग्छ मलाई देउर�. . .
- परिवर्तन ढकाल कुल्ङगार छोरा छोरी नजन्माउ आमा कुसन्तान भए गर्भमै तुहाउ आमा ~ तिमीलाई असङ्ख्य सन्तान चाहिदैन तिम्रो ख्याल गर्ने एक चाहिन्छ आमा ~ कुपात्रमा परेको एकले मास्छन सारालाई सुपुत्रले हसाइरहन्छन तिमीलाई आमा ~ तिमी रोएको यो आखाँले हेर्न सक्दैन ति ओठमा मुस्कान ल्याउनेको खाचो छ आमा ~ सकिद�. . .
