-कमलराज बिष्ट मगर म तिमीलाई बिर्सिन्न तिमीले सिकायौ। म आफैलाई चिन्न तिमीले सिकायौ। मैले त यो दिल सित्तैमा सुम्पिए पैंसा हाली किन्न तिमीले सिकायौ। बोतलको नसा छिनभरमै उत्रिन्छ यो प्रेम हो सिधिन्न तिमीले सिकायौ। यो सास रहुञ्जेल तिमीलाई पर्खे समयले पर्खिन्न तिमीले सिकायौ। सुनसान रात यो तिमी छैनौ. . .
-सविना श्रेष्ठ जति रेट्छौ रेट खुकुरीको धार भन्दिन अचानोमै राख धारिलो तरबार भन्दिन। भारी बोकेर नै जिन्दगी जिउला कस्सम जसो गरेपनि गर म बोझको भार भन्दिन। तिमी संग एक जुनि बिताउनु छ एत्ति हो आँसुकै तलाउमा डुबाउ मेरो हार भन्दिन। बुझ्नु त समयलेपनि बुझ्ला पक्कै तेतिबेला मलाई बुझ तिमीले फेरि म लगातार भन्. . .
- शरद प्रधानाङ्ग डालीबाट झरेपछि फूल पनि त पतझर हुन्छ बाँचुन्जेल मात्र हो कोहि कसैको भर हुन्छ पीडा छोपी बाँच्नु पर्ने रहेछ संसारको नियति छातीमा पीडा भएनी मुस्कानमा अधर हुन्छ सम्पत्ति नहुँदा साँच्चै एक्लो भईन्छ दुनियाँमा धन सम्पति भए कैयौं नातागोता लस्कर हुन्छ भोली कसले पो देखेको छ यो स्वार्थी स�. . .
-अरूण खड्का तिम्रो पिरले गाउँ छोडेको धेरै भयो, स्वजनसंग नाता तोडेको धेरै भयो। मन त थियो नि हाँसीखेली रमाउने, हर्ष उमंगले बाटो मोडेको धेरै भयो। मुख छोपेर हिड्न थालेको छ सत्य, झूटैझूटले फसल गोडेको धेरै भयो। सम्झनै चाहँदैन यो मन ती दिनहरू, अतितले घुम्टो ओडेको धेरै भयो। बाटो छेक्न आउछन् आफ्नै बिगत, उल्�. . .
-गीता अर्याल पानी भएर के गर्नु प्यास नै छैन भने मुटु भएर के गर्नु स्पन्दन छैन भने तिमी कहाँ के गर्दैछौ के भन्नु खै माया छैन भने। जीवनको परिभाषा कहाँ खोज्नु खै जहाँ जीवन नै छैन भने। तिमी र मेरो जिन्दगी सायद उस्तै भयो कसलाई पोख्नु बेदना तिमि नै समिप छैनौ भने। हुन त बाध्यता आफ्ना आफ्ना होलान् कसरी चि�. . .
-रिवन बस्नेत एउटा बालक जन्मियो र नाम राखियो राम, मातापिता जागिरे थिए गर्थे काम, मनिष नामको दाईसँग रमाउथ्यो राम, थियो परिवारमा सुख शान्ति नभएनी धेरै दाम। नङ र मासुझैं थिए ती दाजुभाइ, माता पिताको माया प्राप्त हुन्थ्यो दुबैलाई, एक दानाले हैन,भावले परिवार गाँसिएको थियो, तर समयले पनि बिस्तारै त्यो एकता खो. . .
-ऋषि तिवारी म हेर्दै थिएँ, त्यो भाइलाई । ऊ यतिखेर, आँगन बढार कुडार गर्दै थियो । आज उनले किन एसरी कुचो लिएर सफा गर्दैछन त ? न साँझ परेको छ, न केही । ऊ किन हतारिएको थियो यसरी? घरमा उनका पनि त जहान थिए नि ? अरुबेला म अफिसबाट फर्किदै गर्दा, उनको जहानले जहिल्यै कुचो लिएर,आँगन बढार कुडार गरेको देख्थें । आज ऊ फुर्ति सा�. . .
-राजन प्रसाद न्यौपाने खै के भएको होला आज आकाश गजधुम्म परेर कराइरहेको छ मानौ, आज उसलाई बेस्सरी पेट दुःखेको छ पीडाले छाती चिरिएको छ मुटु जलेको छ नदेखिने आगोको मुस्लोले हृदय पोलेको छ आगोका मुस्लाहरू चट्ट्याङ बनेर बर्सेका छन् । याद छ प्रिय ! आज त्यहि दिन हो नि! तिमी र म हतारिँदै मन सुस्ताउने स्थानको खो. . .
-दिपक कटवाल आँखा भरि टिलपिल आँसु पार्दै मायाको भिख मागेको त्यो दिन मलिन अनुहार मुटु भारी पार्दै तिम्रो ओठबाट निस्केका मायालु बचनहरु अझै मेरो मस्तिस्कमा गुञ्जिरहँदा तिमि शहरको रमझममा पक्के भुलिने छैनौ चाहे तिमि पराइकै अँगालोमा बाधिएकी किन नहोउ ठेलामा बेच्न राखिएको चटपटे खाने बाहानामा मुसुक्क �. . .
-सुरज दाहाल भ्रष्ट सभ्यताका साक्षी "पिपल"हरु चुपचाप छन् अस्मिता लुटिएका "वर"हरु हास्न थालेकै छैनन र , रोएका छन् भरिया चौतारीका नरुने आँखाहरु आजकाल, तुलसीका मठ हरियो हुदैनन परदेशीएका कुशहरुले बाबुको मुख हेर्दैनन दुबोहरु झुपडीका द्धारहरुमा टासिदैनन र रुद्राक्षहरु इतिहासका गलामा झुण्डिदैनन सीता . . .
-बसन्त घिमिरे साथी तिमीलाई थाह छ नि म पिउँदिन बरु ठिकै छ मलाई पाखे नै भन मलाई यहि जीवन ठिक छ साथी म आधुनिक भै जिउदिन बरु अझै बेईज्जत गर तिम्रो महफिलमा सक्दो बदनामी चलाउ मैले नपिउदा माहोल बन्दैन भने भो अब देखि त्यो जमघटमा मलाई नबोलाउ तर विन्ति छ साथी कर गरि गरि मलाई रक्सि नपिलाउ । तिमी पो निर्भय र स�. . .
-राजेश कुमार यादव आधा आधी जिन्दगी नै जिउने भाछु अचेल खै कस्को याद आयो मलाई पिउने भाछु अचेल न खुसीमा सामेल हुन्छु न दु:खमा नै भन्न सक्छु कसैलाई वास्तै नदिई हिड्ने भाछु अचेल खै कस्को याद आयो मलाई पिउने भाछु अचेल. . .
