साहित्य संसार

- दिङ्लाली कान्छो चर्किन्छ मुटु यी आमा मेरी रोएको देखेर किन हो कुन्नि सन्तान सबै सोएको देखेर । उठ न उठ ए मेरा दाजु पुछौं न त्यो आँसु बल्दछ आगो अरुले आमा छोएको देखेर । भक्कानो छुट्छ आमाको आँसु देखेर हातीमा जातीयताको उर्लंदो भेल फोएको देखेर । होशमा छैनन् के होला भोलि समय जान्दैन गरिबीलाई जातीयता. . .