साहित्य संसार

-शारदा भट्टराई मिठा राम्रा राम्रा असल कविता लेख्न म सकूँ बनूँ यस्तो द्रष्टा गगन पृथिवी देख्न म सकूँ सधैँ पढ्ने राम्रो मधुर स्वरको पाठक बनूँ गरी फड्का लामा तन र मनले साधक बनूँ फलेका हाँगाको मुनि सँयलको स्वाद म लिऊँ झरेको छाँगाको छङछङ सँगै प्यास म पिऊँ रहेका छन् प्राणी जमिन भरमा बुझ्न म सकूँ हिँडेका. . .

-लक्ष्मी रायमाझी विभाजित छ परिभाषा विवादित पनि हरेक शब्दशब्दको साइनोको अर्थमा गाँठो बाँधिन नसक्दा आमा- प्रेम ममता बाबा- त्याग बलिदान दिदीबहिनी- स्नेहीसाथ दाजुभाइ- एकताशक्ति साथी- समर्थन श्रीमानश्रीमती- आत्मीयता स्वार्थोन्मुख सन्तुष्टि पनि इष्टमित्र- सहयोग सद्भाव यी सबै मान्यताहरू हुन् परि�. . .

- सृष्टि सावित्रा कोपिलाहरु छिट्टै फक्रिने रहरमा छन् फक्रिसकेका थुङ्गाहरु खस्ने डरमा छन् तिमी हिँड्दा सडकमा मन बिछ्याउथें मैले आज मेरा गोडाहरु काँडाको सफरमा छन् तिम्रो साथमा सुरक्षित छु म कसरी भनौं ? प्रेमी द्वारा प्रेमीकाको हत्या खबरमा छन् रहर बोकेका आँखाहरु शहर पुगिसके बाध्यताका पाइलाहरु �. . .

-देवराज तामाङ सम्झनाका डाटाको भिडबाट छुटेर संवेदनाको जगतमा डुबेर आम मानवता अँगाल्न खोजिरहेको छ बुद्ध वा गान्धी बन्नु भनेको होइन लय साधारण मान्छे हो, विश्व यही हो भय मेसिनको तर्कबाट टाढिएर मानवीय चेतनामा गढिएर सजीवताको सागर खोज्दै छ। सफ्टवेयरले बुझ्न सक्दैन कथाहरू डिकोड गर्न सक्दैन व्यथाहर�. . .

-पारस भट्ट " प्यासी " केही काम गरेर खाउँ भनेपनि शरीर छैन हात छैन भोको पेट चिच्याइ रहन्छ दाल तरकारी भात छैन आमाबाबु पनि बितिहाले घरमा कोहि छैन साथमा आकाश हेरिहेरी दिन बिताउँछु, नरोएको रात छैन बिलौना छन् कथा छन् दु:खले मात्रै स्पर्श गरिरहन्छ खुसिको आभास गरेको छैन् कुनै खास बात छैन हावाहुरी चलेर सबै झ. . .

-सविना श्रेष्ठ समीरको स्वास्नी जहिले बिरामी पर्थिन्। बिहान सन्चै हुँदा बेलुकी आउँदा हँ हँ को बिसन्चो झैँ बिरामी परिरहेकी हुन्थिन् । एक दिन हैन दुई दिन हैन दिनहुुँ बिरामी परेकोले समीर दिक्क भैसकेका थिए । छोराछोरी पकाउ खुवाउ स्कुल पुर्याउनु अपिस जानू बजार जाउ सब्जी ल्याउ आदि कुरा आफै धान्नु पर्ने। र �. . .

-जयन्ता खत्री सुधा त्यसकारण पनि मैले यस्लाई धेरै जतन गरेको यो बिर्सनेको तस्बिर हो सम्झाउने वजन गरेको त्यो फुलको जिन्दगी लुछेर ढुङ्गाको चरण ढोग्न जान्छौं तिमीले सुहाउँदैन यसरी धर्मको वर्णन गरेको तिमी झैँ सँधै घुर्क्याइरहन्छ_ थर्काइरहन्छ मलाई कोही छ आमा ठ्याक्कै याहाँ तिम्रै जस्तो मन गरेको यो य�. . .

-ऋषि तिवारी 'समय माघ महिनाको हुँदो हो ।' कक्षा एकदेखि कक्षा पाँच सम्मको प्राथमिक स्कूल एउटा रुखको मुनि अवस्थित थियो । गाउँले परिवेश भित्र रुमलिएको स्कूलमा मिना मिस नेपाली बिषय पढाउने गर्नु हुन्थ्यो । पाँच कक्षाका सबै विद्यार्थीहरुलाई प्रथमघण्टीमैं, मिना मिसले सबै बाहिर चौरमा घाम ताप्दै पढ्ने, लेख्�. . .

-दीपा तिम्सिना पौडेल पागलको उपमा पाएको हो आज प्यार गरेर ऊ फस्टाएको छ रे सुन्छु मायाकै व्यापार गरेर मै हो भन्नेले पनि मर्नु त पर्छ एकदिन पक्कै अघि बढ्नुछैन दुर्बलहरू माथि अत्यचार गरेर दौडिएको समय पनि फेरि काँटामा पुग्छ त्यहीँ के गर्छु सोच्छौ,समयका पछि दौडने हतार गरेर ती बोलीका बाणले पलपल मरिरहेको �. . .

-सुजता डि.सि. म आकास, तारा बन्नु तिमी। हृदयको सहारा, बन्नु तिमी।। नयनको पोखरी, भरिएछ भने। मुस्कानको खुसी,सारा बन्नु तिमी।। बग्नेछ त्यहा ,अटुट प्रेम मेरो। जलको साथझै धारा बन्नु तिमी।। बाध्यताले झेलीएको, जिबनमा। स्वतन्त्रताको ठूलो,नारा बन्नु तिमि।। खोजिरहदा यी,धडकनले तिम्लाई। तृप्तिको बिशाल,चारा. . .

-भरत गुरागाई (बर्बरिक) प्रमिथसले स्वर्गबाट चोरेर ल्याएको एक झिल्को आगो तापेर नै मैले आदिम कालदेखि आफूलाई जोगाएको हुँ । मुना-मदनको कथा सुनेँ लैला मजनुको कथा सुनेँ शाहजहाँ-मुमताजको कथा सुनेँ यही आगो तापेर बसिरहेको थिएँ क्रौन्च पंक्षी गुँडबाट फ्यात्त झर्‍यो र मुटु फुटेर मर्‍यो । लाग्यो- यो प्रेम भन�. . .

-किस्मत खतिवडा कसैले लेख्ने गितमा जस्तो, कथामा जस्तो नहुन सक्छ सबैको जिन्दगी पर्दामा जस्तो मृत्यु बाहेक सबथोक किन्न सकिन्छ महोदय त्यस्तो कुनै बस्तुमा छैन तागत पैसामा जस्तो छिनमा बोलि फेर्छौ, छिनमै सोचाइ बदल्छौ तिमीमा पनि केहि गुण देखिन्छ नेतामा जस्तो परिवारको दायित्व र जिम्मेवारीले थिचेपछि डु�. . .