हो मैले मान्छे कमाऊन सकिन । हावा गफलाई मैले कहिलै ठिक हो भन्न सकिन न तालि नै बजाऊन सके बकमफुसे कुरामा नराम्रा कुरालाई वाह वाह भन्न नसकेर नै होला, हो मैले मान्छे कमाऊन सकिन कुराहरु सबै तेरै ठिक हुन भन्दैमा मेरो के जान्थियो र रातोलाई कालो भन्दिदा के नै बिग्रिनथियो र सबै खोला धाऊनेको भिडमा कुवा खोज्न�. . .
झुठो छ ब्यक्ति,झुठो छ संसार,झुठो छ वाचा यस्तै सिकायो कलियुगले देखायो यही ढाचा त्यही ढाचामा ढलेर हेर एउटा मुर्ती बन्यो समय यस्तो आयो हेर मान्छेले मान्छेलाई कहाँ मान्छे गन्यो बिगतमा भएका हिंसाका घाटनाले लावरिस त्यो आउने पिडी बन्यो त्यै घाटनका लाशहरु आज धेरै ब्यक्तीको लागी सफलताको सिढी बन्यो ला. . .
"आमा ! के त्यो साँच्चै आउँछ ?" "तिमीले जसलाई त्यो लिन पठाएथ्यौ ती त्यसको ओज देखेर डराएजस्तो छ, छोरा ! तिमीले योद्धा ठानेर पठाएकाहरू हुतिहारा परेछन्, तिनलाई त्यो बोकाका मुखमा कुभिन्डोजस्तै भएको छ अहिले, तर त्यो पक्कै आउँछ । " "त्यसलाई आउन किन यस्तो कठीन भएको, आमा ?" "त्यो आफैँ आउँदैन, छोरा त्यस�. . .
उहि छ बिहानि समय पनि उस्तै छ, फरक छ केहि त मिती मात्र आशा थियो हामीलाई ढिलेइ भए भएपनी हाम्रो शान बन्ने छ ३ करोड नेपाली को चाहना देशमा सम्बिधान बन्ने छ यस्तो बेलामा पनि हेर, सम्विधान बनाउने ति ब्यक्ती हरुलाई आज केटकेटिको खेल भएछ नेताहरुबाट आज फेरी ठुलो झेल भएछ न काङ्रेस न एमाले न माओबादी न कुनै पार्टी को . . .
आफुलाई नेपाली भन्ने साथीहरु एक चोटी नेपाली बनेर त हेर, बन्न कति गाह्रो छ देशलाई सरापी बस्ने साथीहरु बनाएर त हेर, सोच्या भन्दा सजिलै छ! नेपाल बन्द गर्ने साथीहरु बन्द खोलेर त हेर, खुल्लापन कति अमुल्य छ बन्द तोडौँ भन्दा हराउनेहरु अवेज्ञा गरी त हेर, मन हलुंगो हुन्छ देश टुक्र्याई “सुन्य”बाट आँट्ने नेताहर. . .
अनेक माग पुरा गर्न नेपाल बन्द गर्ने भन्यौ जनतालाई सास्ती दिदै सडकहरू सुन्य पार्दै बाटाभरी ट्यार बल्दै, सवारीसाधन तोडफोड गर्दै हिड्छौ अनि फेरी भन्छौ गरिबका लागि राजनीति गर्छौं, आफुलाई सबैभन्दा ठुलो क्रान्तिकारी सम्झन्छौ गरिब, किसन अनि मजदुरहरुको नेता सम्झन्छौ तर दिनभरी मजदुरी गरेर साँझ पेट पाल्न. . .
अब म नेता बन्छु रातो काडको दुरुपयोग गर्छु जनातालाई सास्ती नै सास्ती दिन्छु कालोबजारी गर्नेलाई भरणपोसण गर्छु गुण्डा नाईके घरमा पाल्छु पुलिस प्रशासनलाई निरिह पार्छु चुनाबका बेला सबैलाई नमस्कार गर्छु अरु बेला लात हान्छु घुस खान्छु, भ्रष्टाचार गर्छु शहरभरि आतंक मच्चाउछु मेरो बिरुद्ध बोल्नेको गलो �. . .
तिमी रुदा हो , म पक्कै हास्न सक्दिन तिमी बिना त, कसम म बाच्न सक्दिनमेरा आशु त तिमीलाई ,पानी सरह लाग्लाभूलेर पनि यो दिल, म अन्त साट्न सक्दिनदुख र सुखमा सधै, म तिमी संगै हुने छू तिम्रो साथ बिना, म यो जुनी काट्न सक्दिनतिमीलाई हेरेर नै, म चित्त बुझाउने गर्छुतिम्रो खुसी सामु , म केही दाज्न सक्दिनयो जुनी मात्र होइन , �. . .
एक साँझपछिको रात– चकमन्न अँध्यारोमा भुकिरहेका कुकुरलाई शायद हाम्रो बिछोड असह्य थियो । बाँसघारीमा रातभरि एकनास र एकसुरले बजिराख्ने कीरा शायद हाम्रै पोकापन्तुरामा अडेस लागेर मधेस झर्न खोज्दै थिए । अब त यो सन्नाटा पनि आफ्नो रहन्न ! बूढी विरक्तिएर सुँक्सुकाउँदै थिई । त्यही धुकचुकीमा २ वर्षकी छोरी उठेर �. . .
हात काटि दिया थिएँ, चुनावमा लेख भनि देखिएन लेखेको त्यो, संविधान धारा गनि!! बम फुटे लाठी चले, देखेनौ के चुनावमा तर पनि पुरा गरेँ, कर्तव्य त्यो निडर् बनि!! तर जब परिणाम, बेला यो पाउनु पर्ने लागेकाछौ उनै पछि, बल्यो मन यो दन्दनि!! सहमति लचक्ता त, मागिखाने भाँडो तिम्रो फुटाउन कसरत, सके जति कनि कनि!! पुरानो त्यो शैलि. . .
नयाँ वर्षले पोहोर जितेको रनिङ सिल्ड फिर्ता ल्याईदिएको छ अगिल्लो फाईनल जित्ने र हार्ने पुन: मैदानमा छन् । नयाँ वर्ष, एक रूटको गाडि जस्तो वर्षदिनमा आईपुगेको छ नयाँ स्टेशन, ओर्लिएर अर्को गाडि चढ्नुछ । नयाँ वर्षमा केहि कुरा नयाँ हुदैनन् केवल संकल्प वदलिन्छ उमेर, जिम्मेवारी र सपना त नौला हुँदैनन्, . . .
आफ्नै छाँया आज भोलि अर्को लाग्दैछ गोधुलीको घाम पनि चर्को लाग्दैछ एक्लोपनमा सम्झनाहरु हल्ली खल्ली मचाउछन मौनता नि त्यसै त्यसै झर्को लाग्दैछ ************ सिंगो जीवन तिमीलाई नै दाइजो दिएको हु न फाट्नु थियो फाट्यो मन सके जति सिएको हु होस् हावास तन मन सबै हरेर लग्यौ पिउनु हुन्न थाहा छ बिर्सनलाई पिएको हु. . .
