हो । म जनै लगाउँदिन । म जुन मन्त्रलाई गायत्री मन्त्र हो भनेर बुझ्दछु, व्रतबन्धको बेला गुरुजीले कानमा खुसुखुसु भनेको मन्त्र यही थियो कि थिएन भन्ने मलाई ज्ञान छैन । म कुनै बिहान गायत्री मन्त्र पढ्दिन । म मन्दिर नगएको पनि साह्रै धेरै भइसक्यो । म व्यक्तिगतरुपमा देउता मान्छु कि मान्दिन, खुट्याउँन सक्दिन । नि. . .
यसबेला तराईको सिउँदो पुछिएको छ मानवताविरोधी नारा सडकको छातीभरि गुन्जिरहेछ कतै आफैंविरुद्ध कतै अरुविरुद्ध सडक जलिरहेछ नमीठो गरी । यतिबेला मानवताको गीत गाउने शान्तिको नारा लाउने खै कता गए ? जताततै हिंसाको आगो बलिरहेछ र पनि सत्ताको कम्मल ओढेर सिंहदरबार कुम्भकर्ण निद्रामा छ । तराई यसबेला त्रासक�. . .
विराटनगर २४ भदौ । लगातारको बन्दले निराश बनाएको जनमानस त्यसमाथी विराटनगरको प्रचण्ड गर्मिमा बिहिबार आरोहण गुरुकुल विराटनगरको हाटखोला स्थित शुशिला कोईराला नाटकघरमा दर्शकहरु भरिभराउ थिए । मञ्चमा कलाकारहरु घरी मैथिली भाषा त घरी नेपाली भाषामा बोल्दै अभिनय गरीरहेका थिए । जब पहाडे समुदाय र मधेशी समुदायक�. . .
ए नेताहरु हो कति दुख दिन्छौं गरिब जनताहरुलाई आफ्नो स्वार्थको लागि कतिदिन तड्पाउछौ सोझा साझा जनताहरुलाई आखिर कस्तो नेपाल खोज्न लगायौ यी नेपालीहरुलाई आफ्नै छर(छिमेकी, साथी(भाई लाई काटी कस्तो बनायौ यी नेपालीहरुलाई आन्दोलनको नाममा दुख नदेउ अब गरी खाने वातावरण बनाउ अब आखिर के पाए जनताले पहिलेको आन्. . .
मुटुभन्दा प्यारोमेरो देश नेपाल सोचमग्न छु ,परदेश भूमिमा बसेर छटपटी हुन्छ एकघुट्को सोमरस पिउँछु घाउहरू चर्चराउँछन्लामो सर्को धुँवा उडाउँछुशितल हुन्छ सुकेका छैनन् अझै रगतका टाटाहरू रोकेका छैनन टुहुरा लाला-बाला अनि बिधुवाका भक्कानोहरू फुलेका छैनन ,लाली-गुराँस उम्रेका छैनन बनमाराहरूरिसको आभेसले झ�. . .
दाजुभाईको लडाईमा जित हार हुँदैन् किन सवमा एकताको बिचार हुँदैन ? संघीयतामा मुलुक गएपनि ख्याल गर तर सबले सोचे अनुसार हुदैन ! राष्ट्रसेवक को गुन जिउदै मार्दै तिरेपछि भुकम्प पहिरो अव, के हाहाकार हुँदैन ? नेताहरुले नै गर्दा देश यस्तो भको स्पष्ट छ अब जनबाट सम्मान सत्कार हुँदैन पैसामा लाशको मोल तोक्�. . .
बालक: गुरु, एउटा प्रश्न सोधौं ? गुरु: सोध बालक , सोध ! बालक: गुरु, हजुर यथास्थितिवादी हो कि परिवर्तनकारी ? गुरु: दुवै हैन, म त अवसरवादी हुँ, अवसरवादी ! बालक :अवशरवादी हुनु राम्रो होर , गुरु ? गुरु: खै ! राम्रो हो कि नराम्रो ..........तर म चाहिं सांच्चिक्कै अवशरवादी हुँ , बालक ! बालक : गुरु, हजुर जस्तो मान्छेले नै त्यसो भ�. . .
आज उस्का जीबन का हरेक रात,दिन,हरपल हरक्षण उ उही ‘साइकल वली’ को यादमा छ । दर्द नामक रङ्ग मा उस्का सारा खुशी घोलीएका छन,अब केबल छ त उस्को जीबन त्यही पिडाको रङ्ग र आसु छ जस बाट उ कहील्यै बाहीरी न सक्दैन । सायद आसूु लाई नै उ ‘साइकल बली’ ले दिएको उपहार सम्झन्छ की आखाँ बसेकी उस्की सपना लाई बगाउन चाहान्छ ,थाहा छैन क�. . .
बन्द हड्ताल अब बन्द गर शान्ति सुरक्षा कायम गर जनता भड्काउने लाई कारवाही गर राज्य बिरोधिलाई देश निकाला गर तोडफोड र आन्दोलन होइन् हामीलाई गरी खाने वातारण देउ हामीलाई ढुङ्गको मुर्ति जस्तो उभिने सुरक्षाकर्मी चाहिँदैन हामीलाई लडेर देखाउने गस्ती पठाऊ हामीलाई आफ्नो अधिकार खोज्दा ह�. . .
तारेर वर्षौदेखि कयौ सपनाका जन्तीहरु ऊ हेरिरहेछ वगिरहेको नदी उसो त पुल भन्दा कम कहाँ थिए बामे सरेर उठ्ने बेला आमाले दिएका सजिला हातहरू जसले कोमल बालपनको डाँडाबाट तारेर मलाई सर्लक्क यहाँसम्म ल्याइदिएका थिए मेरा सपनाहरू घरको दैलोबाट निस्कँदा दलिन पुल भएको थियो हरेक महिना बुुवाले ब्याङ्कम�. . .
मेरो कोखलाई लत्त्याएर आज तिमी आनन्दको सुस्केरा लिरहेको छौ मलाई मेरो सन्तानबाट पर लगेर आज, आफ्नो सन्तानसङ्ग रमाइरहेको छौ तिम्रो आगमनको पर्खाइमा कति आँसुलाई भुलाएँ आएपछी तिमी, तिम्रो हाँसोमा आफ्नो खुशी भेटाएँ तर,के गल्ती पायौ कुन्नी मेरो मायामा आमा हैन,केवल बोझका रुपमा आफुलाई पाएँ जीवनका अन्तिम पल. . .
जिवन ? जन्म, शुन्य सम्भावना माथिको जित आमाको पुरानो सारि को टटुक्राबाट, एकै साथ रुवाइ,हेराइ,अनि श्वासप्रस्वास सुरु यसरि नै हुन्छ कहिले कोक्रो कहिले छाति घुडाँ,भित्ता र कसैको औँलामा ताते ताते सँगै तत्पर, नवौ दिनको पहिचान जोगाउन शिशुबाट बालक किहि भन्दा किन कम छ उ ?? सपना देख्छ, शर्त निर्धण गर्छ आफै स. . .