दाजुभाईको लडाईमा जित हार हुँदैन् किन सवमा एकताको बिचार हुँदैन ? संघीयतामा मुलुक गएपनि ख्याल गर तर सबले सोचे अनुसार हुदैन ! राष्ट्रसेवक को गुन जिउदै मार्दै तिरेपछि भुकम्प पहिरो अव, के हाहाकार हुँदैन ? नेताहरुले नै गर्दा देश यस्तो भको स्पष्ट छ अब जनबाट सम्मान सत्कार हुँदैन पैसामा लाशको मोल तोक्�. . .
बालक: गुरु, एउटा प्रश्न सोधौं ? गुरु: सोध बालक , सोध ! बालक: गुरु, हजुर यथास्थितिवादी हो कि परिवर्तनकारी ? गुरु: दुवै हैन, म त अवसरवादी हुँ, अवसरवादी ! बालक :अवशरवादी हुनु राम्रो होर , गुरु ? गुरु: खै ! राम्रो हो कि नराम्रो ..........तर म चाहिं सांच्चिक्कै अवशरवादी हुँ , बालक ! बालक : गुरु, हजुर जस्तो मान्छेले नै त्यसो भ�. . .
आज उस्का जीबन का हरेक रात,दिन,हरपल हरक्षण उ उही ‘साइकल वली’ को यादमा छ । दर्द नामक रङ्ग मा उस्का सारा खुशी घोलीएका छन,अब केबल छ त उस्को जीबन त्यही पिडाको रङ्ग र आसु छ जस बाट उ कहील्यै बाहीरी न सक्दैन । सायद आसूु लाई नै उ ‘साइकल बली’ ले दिएको उपहार सम्झन्छ की आखाँ बसेकी उस्की सपना लाई बगाउन चाहान्छ ,थाहा छैन क�. . .
बन्द हड्ताल अब बन्द गर शान्ति सुरक्षा कायम गर जनता भड्काउने लाई कारवाही गर राज्य बिरोधिलाई देश निकाला गर तोडफोड र आन्दोलन होइन् हामीलाई गरी खाने वातारण देउ हामीलाई ढुङ्गको मुर्ति जस्तो उभिने सुरक्षाकर्मी चाहिँदैन हामीलाई लडेर देखाउने गस्ती पठाऊ हामीलाई आफ्नो अधिकार खोज्दा ह�. . .
तारेर वर्षौदेखि कयौ सपनाका जन्तीहरु ऊ हेरिरहेछ वगिरहेको नदी उसो त पुल भन्दा कम कहाँ थिए बामे सरेर उठ्ने बेला आमाले दिएका सजिला हातहरू जसले कोमल बालपनको डाँडाबाट तारेर मलाई सर्लक्क यहाँसम्म ल्याइदिएका थिए मेरा सपनाहरू घरको दैलोबाट निस्कँदा दलिन पुल भएको थियो हरेक महिना बुुवाले ब्याङ्कम�. . .
मेरो कोखलाई लत्त्याएर आज तिमी आनन्दको सुस्केरा लिरहेको छौ मलाई मेरो सन्तानबाट पर लगेर आज, आफ्नो सन्तानसङ्ग रमाइरहेको छौ तिम्रो आगमनको पर्खाइमा कति आँसुलाई भुलाएँ आएपछी तिमी, तिम्रो हाँसोमा आफ्नो खुशी भेटाएँ तर,के गल्ती पायौ कुन्नी मेरो मायामा आमा हैन,केवल बोझका रुपमा आफुलाई पाएँ जीवनका अन्तिम पल. . .
जिवन ? जन्म, शुन्य सम्भावना माथिको जित आमाको पुरानो सारि को टटुक्राबाट, एकै साथ रुवाइ,हेराइ,अनि श्वासप्रस्वास सुरु यसरि नै हुन्छ कहिले कोक्रो कहिले छाति घुडाँ,भित्ता र कसैको औँलामा ताते ताते सँगै तत्पर, नवौ दिनको पहिचान जोगाउन शिशुबाट बालक किहि भन्दा किन कम छ उ ?? सपना देख्छ, शर्त निर्धण गर्छ आफै स. . .
-झ्याउरे छ्न्द- अभावले दूर देशको सहरमा फसें भाग्य पनि कस्तो खोटो कहरमा फसें विदेशमा ठूलो जागिर खाने सुर थियो पाएँ काम माटो खन्न नहरमा फसें गोरी एक वैँशे ढोइ नखरामा उत्री लौन म त नखाएको जहरमा फसें कुरा झिकी फूल पार्छे बोल्न पनि दिन्न जे जे भन्छे मानी उस्कै ठहरमा फसें आफ्नै देश फिरुँ भन्दा कहाँँ उस्�. . .
बालक: गुरु, एउटा कुरो बुझिन , बताइदिनुन ! गुरु: के कुरो , बालक ? बालक: अचेलभरि ,हिन्दु धर्म चाहियो भन्दै सडक आन्दोलन गर्दैछन नि , त्यो राम्रो कि नराम्रो ? गुरु: राम्रो कि नराम्रो ??? एकै शब्दमा भन्दा पनि हुने हो तर म त्यसरी भन्दिन , अलिक बिस्तृतरुपमा भन्छु है त , हुन्छ ? बालक: हुन्छ , गुरु ! बरु अलिक सरल भाषामा भन्दि. . .
होम सुवेदी विराटनगरको मध्य गर्मीमा मध्य दिनमा मैले बसबाट ओर्लनासाथ यसो बजारतिर हेरें । पर पर तिर एकदुई मान्छेहरु मात्र यसो छाता ओढेर हिंडेका देखिन्थे । बजार सुनसान थियो । पानपसलहरु पनि बन्द थिए । एक दुई ओटा रिक्सावालाहरु पर पर रुखका फेदमा रिक्सा अड्याएर छायामा शीतल तापेर बसेका जस्ता देखिन्थे । " मधुमा. . .
सगरमाथा प्रशिद्घ बिश्वभरको यै देशमा पर्दछ । बिहानीपख सूर्यको किरणले मोति यहि छर्दछ । नेपाली बिर हुन् जस्ले त पहिले टेकेर पाईला त्यहा । झण्डा नेपालको गरेर फरफर् आश्चार्य भो बिश्वमा ।। १ गौतम् बुद्ध पनि त जन्मेथे यहा बनेर शान्ति दुत । सिता भृकुटी भनेर अहिले गर्छौ निकै तारीफ । शान्ति क्षेत्र होओस् भ. . .
उसले सोच्यो, मलाई सवैभन्दा वढि जीवन सिकाउने दुई गुरूहरू चिन्न पाए हुन्थ्यो । आँखा चिम्लियो धेरैवेर संझियो धेरै धेरै गुरूहरू । आँखा खोल्दा ढुंगा र सानो रूख उसको नजिकै थिए । त्यहि ढुंगा जसमा उ पटक पटक ठोक्किएको थियो र त्यहि सानो रूख जसलाई हरेक पटक ठोक्किएर धर्खरिँदा उसले समातेको थियो ।. . .
