साहित्य संसार

गजल – शर्मिला अधिकारी

व्यक्तिका प्रत्येक बोलीमा झुट निस्कीरहेछ सायद यहीवाट आधुनिक युग निस्कीरहेछ प्रकृतिको नियम बदलिएर हेर्नुस् त मित्र मध्यान्नमै पूर्णीमाको जून निस्कीरहेछ अरुको शृङ्गार गरेर के भयो तिमिलाई ? तिम्रो आफ्नै मुहारमा घाव निस्कीरहेछ आशुका थोपा मात्र सङ्गालेको गमलामा हेर्नुस् त कसरी गुलावको फूल निस्क�. . .


जब मान्छेले कर्म विर्सिन्छ – सशांक पौडेल

जब मान्छेले कर्म विर्सिन्छ मान्छे हुनुको मर्म विर्सिन्छ । हाड छालामा बेरिएका रोवटहरु आउने छन् हतियार सुसज्जित झुण्डमा तव विनासका प्रलयहरु म देख्न थाल्छु , आखै अगाडी घुम्छ फिल्मी रिल झै म देख्छु हतियारको धारहरु म देख्छु बम बारुदको बर्षा कतै निष्पट्ट अध्यारो र कतै आगाको लप्काहरु हाड छालामा बेरीएका रोव�. . .


कता हरायो हाम्रो भविष्य -बिजय मण्डल

  कति व्यस्त छ यो भुगोल मान्छेको बढ्दो जनसंख्याको भिडसंगै सुस्ताउने एकछिनको फुर्सद छेन भरिभराउ झै लाग्न थालेको छ जताततै कोलाहल मात्र । देख्दछु अवशेषको रुपमा चुरोटका ठुटाहरु जताततै निर्जीव ति पातह्ररु बीच सुक्दै गएको जंगलहरु विस्तारै विस्तारै खुम्चीदै गएका धर्ती पनि अझै माथि नियालेर ह�. . .


उपहार जन्मदिनको ! – सिजन दाहाल

निस्लोट निन्द्रामा अचानक बजेको रिमाईन्डरतिरमिराउँदै छ मेरा आँखाहरु मोबाईलको डिस्प्ले भनिरहेछ,"बर्थ डे विस"अहो! अगष्ट टु पो ततिम्रो जन्मदिनमनमनै कामना गर्छु"विस दिस वर्थे व्रिङ यु लट अफ सक्सेस एण्ड ह्याप्पिनेस ।"फेरि एकपटक टाईप गरेर पनि तिम्लाई म्यासेज गरिन ।ओठको धावनमार्ग वाट टेक अफ लिएको धुँवाको नय. . .


कबिता – मेरो देश -सुमित्रा भट्टराई

कबिता - मेरो देशबिज्ञानको प्रयोग्शालामा राखिएको मानब अस्तिपञ्जर मेरो देशको अवस्था उस्तै देख्छु ।कुनै शक्तिशाली हात तर कातर मुटुले कंकाल करंगबाट झिकिदियो मेरो देशको इतिहास र बनाई दियो संबेदनाहीन मानबमानवता बिहीन सहर ।भाचिन लागेको पीड़ित करंगले रेट्यो पिडाको संगीत निक्लियो अभाबका धुनहरू ...लूलो बिचा. . .


नयाँ अनुहार (कलेज स्टोरि) – सुरज सुबेदी

वसेको एक घण्टापछि; "फोन यता ले म तेस्लाई फोन गर्छु" राकेशको मातेको स्वर । " रूक न दश वजेपछि गर कम पर्छ" , सम्झाउने उस्तै आवाज । "लाउड स्पिकस पार्ने भा म दिन्छु," टेवलकोकुनामा टाउको समाउदै वसेको अर्को सदस्यको ससर्त प्रश्ताव । राकेश के गर्ने भनेर अल्मलियो । निर्णय लिन सकेन । थप एक प्याक स्वाट्ट पार्दै उसल�. . .


आमा, म र धर्ति!!! – रन्जु दर्शना

प्यारी आमा! तिमीले भने झैँ, धर्ति जस्तो सहनशील भइ दिए म, तर, यहाँ त धर्तिलाई नै बोझ मान्दा रहेछन पोल्ने र काट्ने त याँहाको प्रथा नै रहेछ हरेक रात तपाइको ज्वाइंको रजाईमा पेलिन्छु म, अनि हरेक नौ महिनामा अर्को एक बच्चो फेरी येही कोखबाट जन्मन्छ, फेरी येही घर मा दब्बिनछl आमा! मलाई त अब डर छ कि मेरा इनै. . .


तिमीले मलाई हाँस्दै रुवायौ (गजल ) – शर्मिला पोखरेल अधिकारी

तिमीले मलाई हाँस्दै रुवायौ खुसीमा मजाले नाँच्दै रुवायौ ॥ दुई हात तिम्रो माथी उठाई नजानी तिमीले छाम्दै रुवायौ ॥ मलाई तिमीले भागेर आफै सुटुक्कै मुटुमा टेक्दै रुवायौ ।। हिजोको कुरालाई सम्झेर आफै मलाई कसोरी भुल्दै रुवायौ ।। तिम्रो ज्यान जोगाएको सट्टामा जिउँदै मलाई मार्दै रुवायौ । तिमीले मलाई एक्लो . . .


के भो कुन्नी अकालमै म आफै मरेको देखे – सम्राट ढकाल

आज राती सपनीमा ठुलै  आपत परेको देखेके भो कुन्नी  अकालमै म आफै मरेको देखेहरियो बाँसको खट म राखी माथी कात्रो ओढाएर्अगी पछी मलामी सगैँ चिसाङ गंङामा झरेको देखेके भो कोनी अकालमै म आफै मरेको देखेसबै जाना शोक मग्न छन आखाँबाट आशु बगाइतर तिम्रो मुहारमा आशुको बाहार झरेको देखेके भो कोनी अकालाई म आफै मरे को देखेति�. . .


देउसी- भैलोका ति दिन !

यतिबेलै का दिन त हुन् नि ति दिन , जतिबेला हामि देउसी-भैली खेल्ने भनेर तयारि गर्थ्यौं ! कोहि प्यारोडी गीत लेख्थ्यों , कोहि परम्परागत देउसिमा गाईने गीतका टुक्राहरू थप-घट गर्थ्यौं ! पूजा कोठा बाट झ्याली-झ्याम्टा बोकेर लुकाउँदै रिहर्सल गर्ने ठाऊँ सम्म पुर्याउँथ्यौं ! १० बर्ष का ठिटा देखि ६० बर्ष का बुढा बा तुल�. . .


तिहार बिशेष गजल -प्रदिप ढुंगाना

तिहार बिशेष गजल मखमलि सय पत्रि बशि छौ उनेर॥ पक्का रुनेछेउ दिदि मेरो खबर सुनेर॥ परदेशमा छु टुङ्गो छैन आउने॥ ठिक्क पारेकि छेउ रे जाले रुमाल बुनेर॥ चारै तिर रमझम हुन्छ टिका लाएर॥ तिमिले पाउदिनौ ओखर फोर्न दोईलो थुनेर॥ यो सुहाउछ त्यो सुहाउछ भन्दै बजारमा॥ नकिन मलाई लाईदिने लुगा चुनेर॥ (प्रदिप ढुंग�. . .


Touch phone अनि प्रेम – बबिन खनाल

" सुचना र प्रविधिको यस संसारमा मानिसलाई फुर्सदै कहाँ छ र ? हर एकको हातमा Touch phone पुगी सक्यो तर कोही कसैको Touch मा छैन अहिले ।आज माया अनि प्रेम आत्मियता र सम्बन्ध बजारको आलु भन्दा सस्तो , केटाकेटीको खेल जस्तो कैडिको भाउ बजारमा बिक्छ यहाँ । मोबाइलको chatting मा सिमित राखेर ती तीन शब्दले परिभाषित गर्छ यो दुनियाँ मायाल�. . .