साहित्य संसार

-आरजे महेश भट्टराई समयले टाढा बनाएपछि, उमेरले धेरै धकेलेपछि, घाम र जूनले डाँडा काट्न लागेपछि, पाकेको फल र झर्न लागेको पात झैं भएपछि, बाबू लाठी र साथी खाेज्नुपर्छ भन्नू हुन्थ्यो हजुरबुबाले । निभ्न लागेको आगाे र दियो, हिँउदमा सुक्न लागेको खहरे खाेलाे, कर्कलाकाे पातमा अडिएकाे शितकाे थाेपाे, बाबू कति खे�. . .

-नवराज पोख्रेल "नवशिला" मुक्तक १ बुद्धिमा करौती अनि विवेकमा झम्पल बोकेर बोलीमा ढिकी अनि व्यवहारमा ओखल बोकेर आउँछन् झुक्याउन हामीलाई हरेक पाँच वर्षमा भ्रष्ट दलाल सामन्तीहरु कपट अनि छल बोकेर। मुक्तक २ बिर्सेर खराब,सोच्नुस् सकारात्मक इज्जत बदल्छ भुलि विगतका चोट हिम्मत राख्नुस् खत बद�. . .

- मुक्ति घिमिरे हे खुशी तँ त निष्ठुरी रैछस् , आज भोलि पराई कै मनमुटुमा गाछ्स्। तेरा लागि त ती धनाड्य मात्र मान्छे रैछ्न् , हामी जस्ताका लागि त सपना मात्र भाछ्स्। खुशी हेर त आज ! कसैलाई प्राणनै दिई मताउछ्स् , कसैलाई झिल्का नछाडी रुन बाध्य बनाउछ्स्। साच्चै भन्दा खुसी तँ स्वार्थी भैछ्स्, हे खुशी तँ त निष्ठु�. . .

-प्रशंशा सुनाम नेपालीको मन भित्र नेपाल नै हुन्छ देशभक्ति भावनाले नेपाल नै छुन्छ उही घाम, उही पानी, उनै तारा जून नेपालीको आस्था भन्छ नेपाली नै हुन धर्तिलाई आमा भन्ने भावना छ हाम्रो कर्मभूमि जहाँ बनोस् नेपाल नै राम्रो सास फेर्ने स्वच्छ हावा सगरमाथा शिर संजिवनी जडीबुटी पाइन्छ सबैतिर प्रकृति र संस�. . .

-राकेश मण्डल केही पैसा कमाउन मजबूर हुन्छ केटा घर चलाउन आफ्नै घरबाट दुर हुन्छ केटा उमेर नपुग्दै घरको जिम्मेवारी थपिएपछि पढाइ छोडी सहर गएर मजदुर हुन्छ केटा कसैले हेरि नहालोस् भनेर कहिल्यै रुँदैन तर मनमा पीडा लुकाएको भरपुर हुन्छ केटा छोरीलाई त सबैले लक्ष्मी स्वरूप भन्छन तर कसैले यो भन्दैन कि कोहीन. . .

- सुरेश कुमार पाण्डे " बाबु ! यता सुन त ! " केभयो आमा ? "-तिमि त्यहाँ गएपछि केहिपनि नखानु है ! "- शान्ती आफ्नो छोरा फुर्शेलाई सम्झाउँदै भनिन्। " हस् आमा म केहिपनि खांदैन ।"-फुर्शेले शान्तिलाई आसवासन् दिन्छ। फुर्शे अलि जिज्ञासु स्वभावको बालख हो।उसलाई आमाको कुराले खुल्दुली हुन्छ। "आमा किन यस्तो भन्नुभयो हजुरले. . .

-अरुण खड्का अँध्यारो रातमा मन्दाकिनी झलमल कहाँ हुन्छ भुईँमान्छेको पीडा दुःखमा छलफल कहाँ हुन्छ दियो जसले सधैँ दिलमा अनौठा चोटका पोका उसैको सम्झनामा मन सधैँ तलतल कहाँ हुन्छ नखाएको जहर लाग्यो सबै सपना खरानी भो मरेको चाहना बोकी हृदय झलझल कहाँ हुन्छ हुँदा साथी पराई ढुकढुकी साहृै भयो दुःखी ऊ भन्थ्यो ज�. . .

- सृष्टि सावित्रा विचारहरुले पनि विचार गरे आँखाहरुले नबोली प्यार गरे घाँटीमा माला निधारमा टीका छ सालिकहरुले कसरी शृङ्गार गरे ? घाटमा दाउरा बेचे मन्दिरमा फूल व्यापार गर्नेले यसरी व्यापार गरे मृत्यु पनि एक अवसर,लाग्यो जब मलामहरुले इन्तजार गरे दुःखले बस्दाबस्दै लालपुर्जा पायो खुशीहरुले मात्रै . . .

-ऋषि तिवारी 'यीनले रातको निन्द्राको गहिराइमा खै के पो सपना देखिन् !' बिहानै उठेर एक्कासी भनिन्, 'तपाईंले जति जे मिहिनेत गरे पनि तपाईंलाई घाटा नै रहेछ । उल्टै कमाएको घरबाट लिदै जानु हुन्छ । के गर्नु पर्यो पैसा ?' म मनमनै भन्थेँ, मेरो खर्च बढेको छ । उनी भन्थिन्‌,'हिड्नुस्, फेरि उनै ज्योतिषी बाकोमा जसले, तीनवर�. . .

-लक्ष्मण निरौला म कवि मेरो कविता को शीर्षक "तिमी" हो , म आज "हामी" लेख्दै छु ।। म आज हामी भेटिएको तर एक हुन् नसकेको कहानी लेख्दै छु ।। खोला ले कति न्यास्रो मान्छ होला बगर नजिक उभिएर एकछिन आँखा जुदाउन नपाउँदा।। खोला ले पनि मैले झै असाहय ठान्छ होला फेरि बगर सामु फर्की आउने आँट जुटाउन नपाउँदा।। केहि त अधूरा. . .

-वसुन्धरा चौहान(सुनिता) कायर छैन म लाग्दैन डर कसैको मान्छेको मुखुण्डो भित्रका स्वार्थी पापी झुठा हुन्छ्न् मान्छे जिन्दगीको यात्रामा आएका पलहरूले बताएको छ त्यसैले लाग्दैन भर कसैको नाता सम्बन्धको कदर इज्जत छ र मात्र नत्र लेख्न नसक्ने बोल्न नसक्ने प्रतिकार गर्न नसक्ने बिचरा लाचार अबला म ह�. . .

-नवराज पोख्रेल 'नवशिला' म गर्छु भक्ति राष्ट्रको र लेख्छु गीत देशको म हुन्छु पाले राष्ट्रको म बन्छु मीत देशको। म चुम्छु हिम शृङ्खला यो चन्द्र सूर्य बोकेर, मेरो यो सानो मुटुमा म भर्छु प्रित देशको। गरेर श्रम खेतमा झुलाउँछु म बालीले, बनाउँनेछु एकदिन म पूर्ण धीत देशको। बुद्ध सीता भृकुटी छ सम्पदा बिव�. . .