-वसुन्धरा चौहान ती पर उडिरहेको समुह भन्दा धेरै पछाडि सकि नसकि उडिरहेकी घाइते चरी हुँ म हो घाइते चरी हुँ म समयले कैले नपुरिने मुटु भरी घाउ दिएको छ त्यसमाथि परिस्थितिको गुलेलीले बाध्यताका मट्याङ्ग्रा चलाएको छ। पिडाहरुले बिछिप्त हृदय बोकेर उडिरहेछु। यो निलो गगनमा सगैँ उडेका साथी भन्दा धेरै पछाडी छ. . .
-शिखा खतिवडा एउटै काम एउटै नाम पाे हाम्राे पहिचान हाे याे नै राष्ट्र निर्माणमा हामी सबैको शान हाे यी विद्यार्थीहरु बनुन देशकाे चम्किलो तारा भाेलि यिनैले उठाउनेछन् देशकाे अभिभारा नैतिकता र कर्तव्य सधैं बन्नु पर्छ मुलमन्त्र यहि जगमा हाँसाेस् लाेकतान्त्रिक गणतन्त्र कर्म नै महान् पूजा भन्ने सास्व. . .
-सविना श्रेष्ठ कुनै बेला म भौतारिएको थिए बेवारिसे जस्तै बनेको थिए त्यति बेला म आफन्तको साथ खोजिरहेको थिए जब जब मलाई मेरा आफन्तको साथ अनि जरुरत थियो तेति बेला मेरा आफन्तहरु आ आफ्नै दुनियाँमा थिए सायद वाहाँहरुले मलाई आफन्त भनेर चिन्न सक्नु भएन या आफन्त ठान्नु भएन तर ,म त्यही पीडाले भौंतारिरहेको थिए. . .
-मन्जु सिग्देल हो! आज म निराश छु मेरो चारैतिर निस्पस्ट अँध्यारोले घेरेको छ तर पनि म आशामा बाँचेको छु सायद कुनै दिन मेरो जीवनमा घाम झुल्किनेछ त्यति बेला तिमीले मलाई सायद देख्नेछौ तब सम्म घाँम डाडापारी पुगि सकेको हुनेछ मेरो आफ्नै संसारमा, म गौरवान्वित छु साथ मा साथ पाउने आशा छ मृत्यु बिन्दु भन�. . .
।। तिमी कहिले नहार्नु ।। उसलाई सबै थाहा छ मेरो तर म केही जान्दिन ।। ऊ मेरो खुबै ख्याल गर्छिन तर म जान्दिन ।। उनी भन्छिन, त केहि जान्दैनस ।। तर म सोच्छु, अबोध बालक झैँ ।। मलाई तिमीले जितेको मन पर्छ म हारेर पनि त जितेकै छु ।। म जान्दछु, बुझ्दछु सबै तर अमुक भईदिन मन पर्छ ।। मेरो हारमै म खुसी छु तिमी जितक�. . .
-सुरज दाहाल आठ अर्बको भिडमा स्वास मात्रै फेर्नुको भिडमा हराएको भिड मात्रै बन्नुको फगत उभिएको मान्छे मात्रै बन्नुको केही अर्थ छैन मान्छे भएर मान्छे मात्रै हुनुको सबैभन्दा गतिहीन हुनु दौडन नसक्नु हैन सबैभन्दा पराजित हुनु भिडन नसक्नु हैन गतिहीनता मान्छे भएर मान्छेको दु:खमा रमिता हेर्नु हो ठुलो प. . .
प्रहरी जवान:मनिष यादव म प्रहरी! हातमा लट्ठी शरीरमा तोकिएको सफा पहिरन शिरमा क्याप र पाउमा बुठ लगाएर कर्तव्यको छाती ढल्काउँदै वडो सानले ड्युटीमा उभिन्छु मेरा लागि पर छन् -भोक प्यासका सवाल -थकान/आलस्यका सवाल मैले सोच्नसम्म पर्दैन आराम के हो? सत्यसेवा सुरक्षणम्को मनको शिरमा भिरेर समाजका हर क्षेत्र. . .
-देवराज तामाङ यो वर्षातको बिहानीमा आँसुहरुले झरिरहेको पानीसँगै म लेख्न सक्छु विछोडको एउटा सुखद कविता तर म आँसु कवि हैन मेरो प्रेम राधाकृष्णको झैँ त्याग र समर्पणमा थिएन रोमियो र जुलिएटको जस्तो लभ एट फर्स्ट साइट थिएन टाइटनिकमा अस्ताएको ज्याक र रोजको जस्तो हैन मेरो प्रेम सरल सिधा र स्पष्ट थियो सृष्टिको �. . .
-अच्युत आचार्य सम्हाल्छौ कसरी छोटो यो जीवन अडिनै नमान्ने चञ्चल छ यो मन ।। रूप रङ मिलेको छ यो शरीर सुन्दर पवित्र अति नै छ कञ्चन ।। जति खोज्छौ राख्न मनलाई बाँधी जति बाँध्न खोज्छौ उति भाग्छ झन् झन् ।। सकेनौं बुझ्न भने यो जीवनलाई घुमाउँछ यसले तिमीलाई फन् फन् ।। सोच बेलैमा गम्भीर भएर बनाउने कसरी सार्थक यो जी�. . .
-लक्ष्मण निरौला सायद तिमी समुन्द्रमा मिसिएको नदि र हिमनदी हौ जो छुट्याउन एकदमै कठिन र असजिलो छ !! सायद तिमी पृथ्वीको एक बिन्दुबाट अर्को बिन्दुसम्मको धेरै लामो बाटो हिड्यौ र त कयौ रात बितेपछि मात्र हावाहुरी झैँ अकस्मात आइपुग्यौ !! तिम्रो आगमन पश्चात मंसिर पुषको जाडोमा सुनौलो घामका किरणहरु झैँ . . .
-सविना श्रेष्ठ तिमी जस्तो स्वतन्त्र छैन म र जहीँतहीँ आउन पनि सक्दिन नबोलाऊ मलाई तिमी भएको ठाउँ म आउन सक्दिन अंह तिमीलाई भेटेर अंकमाल पनि गर्न सक्दिन म कहिलै निस्कन नसक्ने ठूलो जेलभित्र छु कैदी बनेर बिताईरहेछु प्रिय हरेक साँझ बिहान तिमी त स्वतन्त्रभएर पन्छीझैँ आकाशमा उडिरहेका छौँ। उड , आफ्नो खु�. . .
-बसुन्धरा चौहान मेरा बा गरीब झुत्रे झाम्रे कपडाका तर तर मनका असाध्यै धनी हुनुहुन्थ्यो सबैले झुत्रे बा भन्थे फोहोरी डङ्डङ्ग पसिना गनायो भन्थे मलाई अख्तरको सुगन्ध भन्दा बाको पसिनाको गन्ध मन पर्थियो फोहोरी थिएनन मेरा बा कसैसग बेइमान गरेका थिएनन ईमानमा चुक्दैन थे मेरा बा। चाडबाड आयोकि मेरा बाको . . .
