टुक्रीएर आज परिवार खै के भयो? दशैंको टिका आज चार जनामा सिमित भयो। टुक्रीएर आज परिवार खै के भयो? अस्पतालको सैयामा आगन्तुक मात्र १ भयो। टुक्रीएर आज परिवार खै के भयो? कमाएर बैंकमा राखेको डबल भयो टुक्रीएर आज परिवार खै के भयो? डबल भएको पैसा मर्न लाग्दा ज्या भयो। टुक्रीएर आज परिवार खै के भयो? टिभी र फोनले आज. . .
विराटनगर, २२ वैशाख । बाँसघारी भित्र एउटा सानो टिनले छाएको घर छ । बाहिर टेन्ट टाँगिएको छ । भित्र कल्याङकुलुङ आवाज आईरहेको छ । भित्र कोही कविता भनेका, कोही गित गाई रहेका अनी कोही आफ्ना भावना र सिर्जना अभिब्यक्त गरिरहेका । मान्छेहरुको भिडभाड पनि छ । एक्कै छिन अघि मात्र एक जना मन्त्री आएर खै केके भनेर गएछन् । . . .
~नानि भारद्वज ऊ पेशाले पत्रकार । सधैँ ठाउँ ठाउँमा पुगेर समाचार संकलन गरी जनतालाई शुसूचित गर्नु उस्को नित्य कर्म थियो।यसरी समाचार संकलनका शिलशिलामा उ घर बाहिर महिनौँ दिन पनि हराउँथ्यो। अधबैँसे युवती माँघे संक्रान्तिका दिन माइत जाँदै थिई।ऊ चढेको बसको रेडियोमा एउटा समचार आयो "आन्दोलनकारीहरुले चौकम�. . .
सुख दूख: बाँडियो, बुहारी आएपछी। छोराको सिर ठाडियो,बुहारी आएपछी। घरको काम वरको पर,नसार्ने मेरो छोरो, संग संगै काममा नारियो,बुहारी आएपछी। खाना र खाजाको ,ठेगान नहूने मेरो घरमा, सारङ्गी पेट ढाडियो, बूहारी आएपछी। यि ज्यानले तेल नदेखेका,बर्षौ भैसक्या थे, सेवा भावले माडियो , बुहारी आएपछी। हिजो भत्केको पाट�. . .
सेतो सिलिंग, घुमिरहेको सेतै पङ्खा र मेरा यी नयन नङ मासुकै सम्बन्ध भए झैँ मान्दैनन कतै मोडिन र म उसैलाई टुलुटुलु हेरिरहे.. हेरिरहे नयनमै लगाम लगाए झैँ ऊ खुसी छ, नाच्दै छ र मलाई भन्दैछ सकिए तेरा सबै दुखाइहरू ती पीडादाई भोगाइहरू यी तेरा सुकुनका सास र तेरो भविष्यको आस सगैं ती सेता तन्नामा रगतका रङ भरेकी छ�. . .
पापी शासकहरु सत्ताको नसामा मत्ता भएछन् अबोध वालक अनि वृद्धवृद्धालाई आतङ्ककारीको बिल्ला भिराउँदै कुल्चदै नरसंहार मच्चाइरहेछन्। थुक्क ! नरभक्षी शासकहरु हो ! धिक्कार छ तिम्रो जन्मलाई तिम्रो सोते प्रजातन्त्र अनि कथित सम्बृद्ध पद्धतीलाई तिम्रा खुनी नङ्ग्राले तिम्रै आमा बाउ दाजुभाई दिदी बैनीको . . .
देब्रे छाती छाम्दा मात्रै पनि थाह लाग्नेरहेछ जिन्दगीको मिठो धून, प्रेममा परेपछि। आफूभित्रैको दृष्यमा अल्झिरहेर बाहिर टोलाइबस्नेरहेछन् आँखा। नरम र सुरिलो भएर मात्रै गुञ्जन खोज्नेरहेछन् आवाज। ऐनाले तानिल्याइरहँदोरहेछ आफूतिरै। लुगाहरू तछाँडमछाँड गर्दारहेछन् ज्यादा सुहाउँदिलो देखिनका लागि। . . .
शिर्षक : भ्यालेन्टाईन डे- - सञ्जु बजगाईं सखारै भालेको डाकले 'भ्यालेन्टाईन डे' ल्यायो कि ल्याएन साँईली, तिम्रो बिस्ताराको छेउछाउमा ? तिम्रा बारीका काँल्लामा कठयाङग्रिने चिसो झेल्दै फुलेका गुलाबका फुल कतिवटा छन् हँ ? आज त निमोठेरै टिप्न भन है तिम्रो प्रेमी साँईलालाई । देउराली के �. . .
विराटनगर, २० माघ । दधिराज सुवेदी पुरस्कार प्रतिष्ठान विराटनगरले साहित्यकार अभि सुवेदी र पत्रकार शिवबहादुर कार्कीलाई पुरस्कृत गरेको छ । सुवेदीलाई ५१ हजार राशीको दधिराज सुवेदी राष्ट्रिय भाषा, साहित्य पुरस्कार र कार्कीलाई २५ हजार राशीको दधिराज सुवेदी राष्ट्रिय पत्रकारिता पुरस्कार प्रदान गरेको हो । स. . .
आफूलाई दैनिक कर्मथलो जाँदा एक घण्टा जति बसको यात्रा गर्नु पर्ने।फेरि पञ्चायतकाल पञ्च नेताहरूको बिगबिगी उस्तै थियो ।आफू पनि तिनकै आँखाको तारो बनिसकेको थिएँ।यता समय मै बस नचढ्दा उता नि ढिलो हुने।बस बिसौनीमा जसो तसो बस चढियो।बस खचाखच थियो।करीब पाँच किलो मीटर बस गुडे पछि केहि यात्रु ओर्लिए र केहि सीट खा�. . .
यस्तै मध्यान्हको समय हुँदो हो ।बजारको चोकमा मानिसको निकै चहलपहल थियो।म पनि त्यस चोकमा झुल्केको मात्र थिएँ। ति••••••रि••••••रि ! बाँसुरीको आवाजले सबैको ध्यान तान्छ।म पनि बाँसुरी धुन तिरै तानिन्छु। मानिसहरू बाँसुरी बाधक(चटकी)लाई घेरेर गोलाकार भएका छन्। रन्केर एकसरो बाँसुरी फुक्दै सरर एक फन्को घु�. . .
उसले अरूको घरको भकारो सोर्ने काम गरिन कि !ज्यालादारी मज्दुरी (धान रोप्ने काम) गरिन कि ! गिटी कुट्ने काम गरिन कि ! जुठा भाडा माझिन कि ! कति दिन भोकै बसिन कि ! यसरी कठिन परिश्रम गरेर पनि उसले छोरो हुर्काई पढाई लेखाई। छोरोले पनि मिहेनत गरेरै पढ्यो।स्नातक सम्म अध्ययन गरी राम्रै जागिर खान थाल्यो। लोग्ने भएर पनि �. . .
